Το δημοσίευμα της ελληνικής κομμουνιστικής εφημερίδας «Το Βήμα» του Λονδίνου, 12 Ιουλίου 1958 με τίτλος: «Από την τραγωδία του ελληνικού λαού στην Κύπρο – Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΘΗΡΙΩΔΙΑ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΕΤΑΙ – ΓΙΑ ΕΠΙΒΟΛΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ “ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟΥ” ΣΤΗ ΛΕΜΕΣΟ».
Και προέβαλε η ανταπόκριση: «Φόνοι, συγκρούσεις, κακοποιήσεις, βανδαλισμοί. Οι επικουρικοί συμμετέχουν στο τουρκικό όργιο. Δολοφονία Τούρκου ειδικού χωροφύλακα από Τούρκο… Ο Ευαγόρας Νικολάου, 60 χρονών, από τη Λεμεσό, πυροβολήθηκε, πέθανε αμέσως με δύο σφαίρες στη ράχη, ήταν κουτσός, εγκαταλείπει σύζυγο και ένα κορίτσι 15 χρονών… Τούρκοι επικουρικοί όρμησαν χωρίς καμιάν απολύτως δικαιολογία εναντίον του Κωστάκη Μαλλιώτη, 20 χρονών, γιου του γιατρού Α. Μαλλιώτη… Η μητέρα του μπήκε μπροστά και ο Κωστάκης κατόρθωσε να διαφύγει. Οι επικουρικοί κτύπησαν τη μητέρα και την υπηρέτριά της… Ο Λάμπρος Τρύφωνα, 21 χρονών, καταδιώχθηκε από πλήθος 100 Τούρκων… Έξαλλοι Τούρκοι κτύπησαν άγρια την έγκυο γυναίκα του και την πεθερά του…».
Η λεζάντα της ανταπόκρισης είναι μια φωτογραφία με Βρετανούς ένοπλους στρατιώτες και Τούρκους επικουρικούς. «Μια σκηνή από τη στρατοκρατούμενη Κύπρο – Υπάρχουν 37.000 στρατιώτες στην Κύπρο σήμερα. Όμως, κι αυτοί και η Αστυνομία είναι μονάχα για τους Έλληνες. Οι Τούρκοι νεοβάρβαροι συνεχίζουν το όριο του εγκλήματος σχεδόν ανενόχλητοι».
Turkish hooligans – αλλά και συνεργάτες…
Στις 4 Ιουνίου 1958 έγραψε προς τον Υπουργό Αποικιών ο τότε Κυβερνήτης Σερ Χιου Φουτ: «Τούρκοι χούλιγκαν αύξησαν τις δραστηριότητές τους τις τελευταίες μία-δύο εβδομάδες… Αυτά μετά τις δολοφονίες αριστερών Τούρκων από την ΤΜΤ και τη διανομή φυλλαδίων με τους πλέον άγριους όρους, που δείχνει ότι οι Τούρκοι είναι προετοιμασμένοι για περαιτέρω βία…».
Στις 12 Ιουνίου 1958 έγραψε και πάλι ο Σερ Χιου Φουτ: «Η ΤΜΤ δολοφόνησε ακόμα δύο αριστερούς Τούρκους. Επιπλέον είναι τώρα ξεκάθαρο ότι αυτή η οργάνωση είναι αναμεμειγμένη με τη σοβαρή ενδο-κοινοτική βία των τελευταίων ημερών και με τις δολοφονίες τουλάχιστον πέντε Ελλήνων και δύο Τούρκων (πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν) και με σοβαρές ζημιές σε ελληνικές περιουσίες, επί το πλείστον με εμπρησμούς… Πιστεύω ήλθε ο καιρός, κρίνοντας από την κατάσταση, γι’ αυτήν την τρομοκρατική οργάνωση, να απαγορευθεί και τα πιο βίαια μέλη της να συλληφθούν…».
Αλλά, βέβαια, ο Σερ Χιου Φουτ δεν τολμούσε να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο, εφόσον είχαν ήδη χρησιμοποιήσει τους Τούρκους επικουρικούς της μειονότητας του 18% και την ΤΜΤ εναντίον της ελληνικής πλειοψηφίας του 82% και ήδη είχαν προχωρήσει σε διχοτομικές παραχωρήσεις προς τη «σύμμαχό» τους Τουρκία. Όπως έγραψε και πάλι στη συνέχεια ο ίδιος (Σερ Χιου Φουτ):
«Αν η ΤΜΤ συνεχίσει τις δολοφονικές της επιθέσεις, ίσως να μην έχουμε εκλογή… Βέβαια, θα είμαστε εκτεθειμένοι σε σοβαρές επικρίσεις, αν δεν απαγορεύσουμε την τουρκική τρομοκρατική οργάνωση, όταν έχουμε προγράψει την ελληνική τρομοκρατική οργάνωση. Όμως, εκτός και αν συνεχιστούν οι τουρκικές τρομοκρατικές ενέργειες, προτιμώ να μην προγράψουμε την ΤΜΤ προς το παρόν. Αν το κάνουμε τώρα, φαντάζομαι θα υπάρξουν έντονες και αρνητικές αντιδράσεις στην Τουρκία…».
Προβοκατόρικοι τουρκικοί ισχυρισμοί εις βάρος Ελλήνων
Στις 22 Ιουνίου 1958 ο Φουτ ξανά προς τον Υπουργό Αποικιών στο Λονδίνο:
«Τουρκική επίσημη ανακοίνωση στις 16 Ιουνίου έλεγε ότι την 1ην Ιουνίου η ΕΟΚΑ απείλησε να σφάξει Τουρκοκυπρίους. Δεν υπάρχει καμιά τέτοια μαρτυρία ή πληροφορία στα χέρια της κυπριακής Κυβέρνησης που να επιβεβαιώνει τέτοιον ισχυρισμό.
»Υπάρχουν, όπως ξέρετε, δυνατές έμμεσες αποδείξεις που δείχνουν ότι οι ταραχές που ξέσπασαν το βράδυ της 7ης Ιουνίου είχαν προετοιμαστεί από τους Τούρκους. Στις ταραχές, που συνεχίστηκαν για τις επόμενες μέρες, δύο Τούρκοι και δώδεκα Έλληνες έχασαν τη ζωή τους».
(Στους 12 Έλληνες περιλαμβάνονταν και οι 8 δολοφονηθέντες/σφαγιασθέντες Κοντεμενιώτες στο χωριό Κιόνελι στις 12 Ιουνίου 1958).
Στις 5 Ιουλίου 1958 ο Σερ Χιου Φουτ προς τον Υπουργό Αποικιών: «1) Ουδένα τουρκικό σπίτι πυρπολήθηκε στην Αμμόχωστο ή στην Πάφο και κανένα τουρκικό κατάστημα δεν λεηλατήθηκε στη Αμμόχωστο, όπως επικαλούνται. 2) Ο ισχυρισμός ότι 6 Τούρκοι δολοφονήθηκαν από την ΕΟΚΑ σε ενέδρες, επίσης είναι αναληθής… 3) Δεν έχουμε πληροφορίες ότι Τούρκοι ηγέτες πήραν προειδοποιήσεις από την ΕΟΚΑ να εγκαταλείψουν την Κύπρο».
Στις δε 18 Ιουλίου 1958, το Φόρεϊν Όφις έγραψε προς τη βρετανική πρεσβεία στην Άγκυρα:
«Τουρκοκύπριοι επιτέθηκαν σε Ελληνοκύπριους. Ακολουθούν τα κύρια επεισόδια επιθέσεων εναντίον Ελληνοκυπρίων και των περιουσιών τους μεταξύ 13 Ιουλίου και 17 Ιουλίου: 13 Ιουλίου (α) – Δύο Ελληνοκύπριοι τραυματίστηκαν στο Καϊμακλί. Συνελήφθη ένας Τουρκοκύπριος, (β) Τουρκοκύπριοι λιθοβόλησαν Ελληνοκύπριους στη Λεύκα. Δύο Ελληνοκύπριοι τραυματίστηκαν.
»14 Ιουλίου – Υποθέσεις εμπρησμών εναντίον ελληνοκυπριακών περιουσιών στη Λευκωσία, Αμμόχωστο, Λεμεσό και Λεύκα.
»15 Ιουλίου – Δύο υποθέσεις εμπρησμού εναντίον ελληνοκυπριακής περιουσίας στη Λευκωσία, δύο στην περιοχή Πάφου, μία στη Λεμεσό και μία στην περιοχή Αμμοχώστου.
»16 Ιουλίου – (α) Ελληνοκύπρια γυναίκα μαχαιρώθηκε από 3 νεαρούς στην Αμμόχωστο. Συνελήφθη ένας Τουρκοκύπριος, (β) Υπόθεση απόπειρας εμπρησμού στη Λεμεσό. Συνελήφθησαν δύο Τουρκοκύπριοι».
«Για τον Τουρκισμό, για να γίνει η Κύπρος τουρκική»
Και όλα αυτά, όπως υπερήφανα ομολόγησε ο Τουρκοκύπριος Τουργκούτ Γεναγλαρί, «όσα ακούγονται ότι γινόντουσαν τον καιρό εκείνο, εγώ και η ομάδα μου τα κάναμε… ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΣΜΟ, για να γίνει η Κύπρος ΤΟΥΡΚΙΚΗ…». Τον ίδιο, δε, καιρό, Τούρκοι και στο Λονδίνο διοργάνωναν μεγάλες διαδηλώσεις για ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ, ότι η Κύπρος ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΗ, ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, με την ανοχή της βρετανικής Κυβέρνησης, που είχε ήδη από τις 19 Δεκεμβρίου 1956 προδιαγράψει την πορεία της Κύπρου προς τον τουρκικό όλεθρο με τη μυστική συμφωνία με τον Τούρκο Πρωθυπουργό Α. Μεντερές στις 16 Δεκεμβρίου 1956 στην Κωνσταντινούπολη. Στις 19 Δεκεμβρίου 1956 έδωσε επίσημα τη δέσμευση του Λονδίνου για διχοτόμηση και ξεχωριστή αυτοδιάθεση σε μια μειονότητα του 18% σε τελική λύση του Κυπριακού…
Όλα όσα έκαναν για τον ΤΟΥΡΚΙΣΜΟ οι Τουρκοκύπριοι στο νησί ήσαν συνυφασμένα τόσο με την τουρκική πολιτική του Δρος Νιχάτ Ερίμ για τουρκοποίηση της Κύπρου, όσο και με την βρετανική ρατσιστική διαιρετική πολιτική νεο-οθωμανικού τύπου, που προχωρούσε σε παράλληλη πορεία εις βάρος της πλειοψηφίας του νησιού.
Όταν ο Γεναγλαρί δήλωσε ότι, για όσα έκαναν, σύμφωνοι ήσαν και οι ηγέτες τους, δηλαδή ο Ραούφ Ντενκτάς και ο Δρ Φαζίλ Κουτσιούκ, επιβεβαιώνεται με το βιβλιαράκι που εξέδωσε το 1957 ο Δρ Κουτσιούκ με την Κύπρο διχοτομημένη στον 35ο παράλληλο στο εξώφυλλό του και που πρόβαλα σε διάφορα άρθρα μου.
Φανούλα Αργυρού, Ερευνήτρια/Δημοσιογράφος/Συγγραφέας
Πηγή: SIGMALIVE