Το ραντεβού είχε δοθεί από μέρες, για το μεσημέρι του Σαββάτου στο ξενώνα του χωριού κι αυτός ήταν ένας από τους λόγους που έκανε τον Θοδωρή Νιτσιάκο να βρεθεί την Παρασκευή στο χωριό του.
Ο δεύτερος ήταν το κυνήγι που αποτελούσε την πιο αγαπημένη δραστηριότητα για τον ίδιο.
Βρέθηκε λοιπόν μαζί με έναν συνεργάτη του στο δασικό δρόμο μεταξύ Αετομηλίτσας και Πληκατίου για να ελέγξουν τα περάσματα για αγριογούρουνα ώστε το νωρίς το πρωί του Σαββάτου να ξεκινήσουν το κυνήγι.
Η βόλτα αυτή ήταν μοιραία.
Το πέρασμα του αγροτικού δρόμου δύσκολο λόγω του παγετού. Ο συνοδηγός κατέβηκε από το αυτοκίνητο.
Ο Θεόδωρος Νιτσιάκος προσπάθησε να περάσει το δύσκολο σημείο. Το αυτοκίνητο εξετράπη και κατέληξε στο γκρεμό.
Στο χωριό σήμανε συναγερμός.
Όσοι είχαν επιστρέψει στην Αετομηλίτσα για την κοπή της πίτας έσπευσαν να βοηθήσουν.
Τον ανέσυραν πριν φτάσουν οι δυνάμεις της ΕΜΑΚ.
Ήταν ήδη πολύ αργά καθώς ο συντοπίτης τους, ο δικός τους άνθρωπος –γιατί αυτό ήταν πάντα- είχε φύγει από τη ζωή.
Ο χαμός του σόκαρε τους πάντες. Την οικογένειά του, τους φίλους του, τους συγχωριανούς του, την τοπική κοινωνία.
Η κοπή πίτας στην Αετομηλίτσα εξελίχθηκε σε μέρα θρήνου