Το ζήτημα με τα Σκόπια δεν είναι μονάχα πολιτικής αλλά και εθνικής φύσης. Έτσι, ο συνδετικός κρίκος της ελληνικής κοινωνίας, η Εκκλησία, λαμβάνει τη δική του θέσει απέναντι στο ζήτημα.
Στὸν κακό μας τὸν καιρὸ ἐτοῦτο τοῦ παραλογισμοῦ καὶ τοῦ ξεπεσμοῦ, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἔργα καὶ τοὺς λόγους τῶν πολιτικῶν μας, ποὺ θυμίζουν ἔνα Gay Pride τῆς πολιτικῆς -ὅπου παρελαύνουν καὶ διατυμπανίζουν ὑπερηφανευόμενοι τὶς ἰδεοληπτικὲς διαστροφὲς καὶ τὶς προδοσίες τους- ἔχωμε καὶ τὴν συνοδοιπορία ἀρκετῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν παράλληλα μὲ τὴν σιωπὴ τῶν περισσοτέρων.
Οἱ πολιτικοὶ ἄρχοντες ποὺ κυβερνοῦν ἀφοὺ ἔχουν χρεωκοπήσει τὴν χώρα, ἔχουν ἐκμαυλίσει τὸν λαό γιὰ να μποροῦν νὰ τὸν σαλαγοῦν στὰ ἱδεολογικὰ μαντριά τους, πουλοῦν τὴν Μακεδονία περιφρονῶντας κάθε ἔννοια δημοκρατίας καὶ ὅσους ἀντιδροῦν τοὺς ἀποκαλοῦν ὄχλο, φασίστες, λαϊκιστὲς, χρυσαυγίτες. Καὶ παρακολουθοῦμε ἄλλους πολιτικοὺς νὰ ἀλλάζουν ἀπόψεις μὲ διάφορα ἀνταλάγματα καὶ νὰ προβαίνουν σὲ ἐνέργειες ποὺ ἐξευτελίζουν καὶ δεσμεύουν τὴν χώρα δημιουργῶντας μεγάλες μελλοντικὲς ἐθνικὲς περιπέτειες.
Μὲ ὀδύνη παρακολουθοῦμε καὶ ὁρισμένους ἀπὸ τοὺς πνευματικοὺς πατέρες νὰ συμφωνοῦν καὶ νὰ πράττουν ἀντίστοιχα μὲ τοὺς πολιτικοὺς.
Ἐντύπωσι μοῦ ἔκανε ἕνα δημοσίευμα τοῦ δεσπότη τοῦ Ἀρκαλοχωρίου στὴν Κρήτη, τοῦ κκ Ἀνδρέα Νανάκη ποὺ εἶδα στὸ διαδίκτυο μὲ τίτλο «Καὶ ἐγένετο ταυτότητα και ἐθνικὸ κράτος».
Συμφωνεῖ ἀπολύτως μὲ τὴν συμφωνία τῶν Πρεσπῶν. Λέγει ὅτι ἄν δὲν ὑπῆρχε θὰ ἔπρεπε νὰ τὴν ἐφεύρουμε γιὰ τὸ κοινὸ καλό. Βέβαια ὁ δεσπότης αὐτὸς δὲν ὁμιλεῖ μὲ τὸ ναὶ ναὶ ἤ οὐ οὐ τοῦ εὐαγγελικοῦ παραγγέλματος. Θεωρεῖ ὅτι ὁμιλεῖ ὡς ἐπιστήμων. Καὶ ὡς ἐκ τούτου προαναγγέλει ὅτι γιὰ μπορέσει κάποιος νὰ ἔχει γνώμη γιὰ τὸ σκοπιανὸ ζήτημα:
Προϋπόθεση για τέτοιες αναλύσεις και προσεγγίσεις, αποτελεί η βούληση για ιστορική γνώση και ενημέρωση. Αυτό όμως σημαίνει αυτογνωσία των ελλείψεών μας, για να μη ταλαιπωρείται στενάζουσα η ιστορία, μεταξύ αμάθειας και ημιμάθειας ή, το χειρότερο, να μεταβάλλεται σε ιδεολογικό όχημα συνθηματολογίας και φανατισμού.
Ὅλα αὐτὰ !!! χρειάζονται γιὰ νὰ κατανοήσει κανεὶς τὸ Σκοπιανὸ ζήτημα κατὰ τὸν Δέσποτα. (Οἱ Κρῆτες Μακεδονομάχοι ἄραγε εἶχαν τέτοια ἐφόδια;)
Καὶ ἀρχίζει μία μακρόσυρτη παράθεσις ἱστορικῶν στοιχείων περὶ τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς ποὺ ὀνομάζουμε «Σκόπια» καὶ περὶ τῆς περιοχῆς. Σταχυολογεῖ ἀπὸ λογοτεχνικὰ ἔργα τῆς Πηνελόπης Δέλτα καὶ τοῦ Στρατὴ Μυριβήλη καθὼς καὶ τῆς Ναταλίας Μελᾶ στοιχεία γιὰ τὴ «γλώσσα τὴ Μακεδονίτικη» καὶ γιὰ τοὺς κατοικοῦντες τὸν τόπο.
Ὅποιος θέλει νὰ δεῖ τὴν «ἐπιστημονικὴ» ἐπάρκεια τοῦ κειμένου δὲν ἔχει παρὰ νὰ τὸ διαβάσει ὁλόκληρο… καὶ νὰ συγκρίνει μὲ τὰ ὅσα ἔχουν κατατεθεῖ σχετικῶς μὲ τὸ θέμα…
Γιὰ νὰ μὴν πελαγώσουμε ἄς δοῦμε μερικὰ συγκεκριμένα παραθέματα. Διαπιστώνει ὁ Καθηγητὴς-Δέσποτας:
Οι κάτοικοι της περιοχής υπέφεραν πάμπολλα από τις εναλλασσόμενες κυριαρχίες των Σέρβων και των Βουλγάρων. Το ιδεολογικό εγχείρημα κρατικής οντότητας από τον Τίτο, τους δημιούργησε ασφάλεια και αυτοπεποίθηση, οι δε διανοούμενοί τους αισθάνονται δικαιωμένοι. Αναλαμβάνουν να διαμορφώσουν γλώσσα και γραμματική, με κορμό τις γλωσσικές εκείνες ντοπιολαλιές περί το Περλεπέ, Μοναστήρι –Βιτώλια.
Ὑπέφεραν λοιπὸν οἱ ἄνθρωποι. Εὐτυχῶς «ὁ Τίτο, τους δημιούργησε ασφάλεια και αυτοπεποίθηση, οι δε διανοούμενοί τους αισθάνονται δικαιωμένοι». Τοὺς δημιούργησε γλώσσα. Τὴν «Μακεδονική». Καὶ κρατικὴ ὀντότητα. «Τὴν Μακεδονία». Νὰ καὶ ἕνα καλὸ ποὺ ἔκαμε ὁ Τίτο γιὰ τοὺς ἀνθρώπος αὐτοὺς. Ὅμως ἦταν ἀνολοκλήρωτο.
Απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση για τη σύνθεση μιας εθνικής συνείδησης και ταυτότητας είναι η ιστορία.
Πρέπει νὰ βροῦν καὶ ἱστορία. Ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες ἔχουμε:
Λίγοι είναι οι λαοί που έχουν την πολιτιστική μας δύναμη, την διαχρονικότητά μας, τα επιτεύγματά μας, τα μνημεία μας, τις προσωπικότητές μας, τα γράμματά μας, τους ήρωες μας. Οι Έλληνες ανήκουμε σ΄ αυτούς τους ελάχιστους, μεγάλους πολιτισμούς. Υπάρχουμε χάρη στη σπορά του πολιτισμού μας και της ελληνικής λαλιάς από τον Μέγα Αλέξανδρο, που με τη μακεδονική σάρισα την έφτασε «ως πέρα την Βακτριανή, ως τον Ινδό».
Καὶ ἐκτὸς ἀπὸ Ἕλληνες εἴμαστε καὶ χριστιανοί. Ὅπως καὶ αὐτοί. Μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ ὁλίγον σχισματικοὶ, ἀφοὺ ἔχουν ἀποσχισθεῖ ἀπὸ τὴν Σερβικὴ Ἐκκλησία στὴν ὁποία ἀνήκουν, ἀλλὰ τί μ᾿ αὐτό; Οἱ ἄλλοι στὴν Οὐκρανία καὶ σχισματικοὶ ἦταν καὶ ἀφορισμένοι ἦταν καὶ ὅλα πῆγαν μιὰ χαρά. Ἀκόμη καὶ οἱ Οὐνίτες βολευτήκανε. Νἄνε καλὰ οἱ Ἀμερικάνοι καὶ ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Ἐξ ἄλλου αὐτοὶ (οἱ Σκοπιανοί, ὅπως καὶ οἱ ὑπόλοιποι Σλάβοι) «δεν δέχτηκαν να γίνουν Ουνίτες». Ἅρα ἔχωμε τὴν προετοιμασία γιὰ τὴν προαναγγελία τῆς ἀναγνωρήσεως τῆς «Μακεδονικῆς» Ἐκκλησίας!!! Ἀλλὰ, ἐπιστρέφοντας στὴν ἔλλειψι ἱστορίας ὥστε νὰ συντεθῆ ἐθνικὴ συνείδησι καὶ ταυτότητα, ὁ ἔμπλεος χριστιανικῶν αἰσθημάτων Δέσποτας προτείνει:
Ως ορθόδοξοι χριστιανοί, Έλληνες, μπορούμε να σταθούμε φιλάνθρωπα, μακρόθυμα και συγκαταβατικά, όπως ο πλούσιος στον φτωχό, ο χορτάτος στον πεινασμένο, μπροστά σ΄ αυτή την εθνογένεση.
Βρισκόμαστε μπροστὰ σὲ μιὰ ἐθνογέννεσι. Δὲν εἶναι συχνὸ φαινόμενο. Καὶ προτείνει ὁ συνάδελφος τοῦ Γερμανοῦ Καραβαγγέλη νὰ σταθοῦμε φιλάνθρωπα μπροστὰ στὸ γεγονός. Νὰ δείξουμε μακροθυμία καὶ συγκαταβατικότητα. Τί ζητοῦν οἱ ἄνθρωποι; Ἕνα μικρὸ κράτος νὰ φτιάξουν. Μιὰ γλώσσα θέλουν καὶ λίγη ἱστορία γιὰ νὰ αποκτήσουν ἐθνικὴ συνείδησι καὶ ταυτότητα. Ἐμεῖς ἔχουμε ἀτέλειωτη ἱστορία. Εἴμαστε πλούσιοι. Δὲν πρέπει νὰ φερθοῦμε ὅπως ὁ πλούσιος στὸν φτωχό; Ὅπως ὁ χορτάτος στὸν πεινασμένο; Πεινασμένοι εἶναι οἱ ἄνθρωποι. Δὲν ἔχουν ἱστορία. Λίγη ἱστορία θέλουν εἴπαμε. Ἐμεῖς τόση ποὺ ἔχουμε τὶ τὴν κάνουμε; Στομαχιάσαμε πιά. Γι᾿ αὐτὸ καὶ φροντίζουν οἱ ἀρμόδιοι καὶ ξαλαφρώνουν τὰ σχολικὰ καὶ τὰ πανεπιστημιακά βιβλία ἀπὸ τὴν τόση ἱστορία. Αὐτο εἶναι καὶ ὄχι ὅτι οἱ κυβερνῶντες καὶ οἱ ὁμοϊδεάτες τους εἶναι ἐθνομηδενιστές. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ ἐπιστήμων-Ἐπίσκοπος προτείνει νὰ τοὺς δώσουμε καὶ ἱστορία. Εἶναι κρίμα νὰ μείνουν ἔτσι οἱ ταλαίπωροι αὐτοὶ ἄνθρωποι καὶ νὰ κινδυνεύουν:
Μετά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο αν στην Γιουγκοσλαβία συνέχιζαν να κυριαρχούν οι Σέρβοι, οι ορθόδοξοι αυτοί χριστιανοί θα είχαν εκσερβιστεί. Αν παρέμεναν στην κυριαρχία των Βουλγάρων θα είχαν εκβουλγαριστεί.
Φαντάζεστε τί τρομερὸ πράγμα θὰ συνέβαινε; Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι ἤ θὰ εἶχαν ἐκσερβιστεῖ ἤ θὰ εἶχαν ἐκβουλγαριστεῖ !!! Εἶναι δυνατὸν νὰ ἀφήσουμε νὰ συμβεῖ κάτι τέτοιο; Ὄχι, βέβαια. Ἐμεῖς εἴμαστε χριστιανοί. Προτιμοῦμε νὰ ἀφελληνιστοῦμε-διαλυθοῦμε έμεῖς παρὰ νὰ κινδυνέψουν οἱ ἄλλοι. Ναὶ, καὶ ὁ Τσίπρας καὶ ὁ Κοτζιάς καὶ ὁ Φίλης καὶ ὅλοι οἱ καλοὶ 153 βουλευτὲς ποὺ ἤρθησαν στὸ ὕψος τῶν περιστάσεων καὶ κατανικῶντας τὸν ἐθνικισμὸ τὸν φανατισμὸ τὸν λαϊκισμό καὶ ὅλα τὰ ἄλλα κακὰ ποὺ μαστίζουν αὐτὸν τὸν τόπο, προφανῶς μὲ τέτοια κίνητρα ἀλτρουϊσμοῦ ψήφισαν αὐτὸ τὸ κείμενο τῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν.
Ἐξ᾿ ἄλλου, ὅπως καταλήγει ὁ συμπονετικὸς δεσπότης, χρησιμοποιῶντας τὰ λόγια ἑνὸς ἄλλου ὀγκόλιθου τῆς ἐπιστήμης τῆς ἱστορίας (Ἀθανάσιος Ἀγγελόπουλος λέγεται καὶ ἦταν καθηγητής του- μὲ ὅποιον δάσκαλο θὰ κάτσεις, λένε κάποιοι…):
Το κείμενο αυτό είναι ένα αναγκαίο κείμενο – εργαλείο της τέχνης του, πολιτικά και διπλωματικά, εφικτού. Αν δεν υπήρχε, θα έπρεπε, υπό τις παρούσες συγκυρίες, να εφευρεθεί για το συμφέρον αμφοτέρων των μερών.
Δὲν χρειάζονται ἐφευρέσεις καὶ ταλαιπωρίες. Ἔχουν φροντίσει οἱ Γερμανοὶ, οἱ Ἀμερικάνοι καὶ ὅλος ὁ νεοεποχίτικος περίγυρος μὲ τὸν Σόρος καὶ τοὺς ὑπαλλήλους του πολιτικοὺς θρησκευτικοὺς καὶ ἐπιστήμονες….
Ὅλα τὰ παραπάνω δὲν ἀποτελοῦν ἀστεῖο. Πράγματι ὅλα αὐτὰ ἔχουν γραφτεῖ ἀπὸ ὑπαρκτὸ πρόσωπο ποὺ ὄντως εἶναι καθηγητὴς στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ Θεσσαλονίκης καὶ ἐπίσκοπος στὴν Ἱερὰ Μητρόπολι Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου στὴν Κρήτη.
Καὶ γιὰ νὰ καταλάβετε τί συμβαίνει γύρω μας παραθέτω ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν Συνοδικὴ ἐγκύκλιο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης περὶ ὀνόματος Σκοπίων μὲ Ἀριθμ. Πρωτ. 65, 22/01/2018 ὅπου ἀναφέρεται ὅτι:
Ἡ Μακεδονία εἶναι μία, Ἐλληνικὴ καὶ ἀδιαπραγμάτευτη! Ὅλοι ἀκοῦμε ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ἱστορίας, μὲ δὲος καὶ ἐσωτερικὸ συγκλονισμὸ, τοὺς λόγους τοῦ μεγάλου Ἐθνάρχου, Ἐλευθερίου Βενιζέλου, πρὶν ἀπὸ τὸν πόλεμο τοῦ 1912-13, ὁ ὁποῖος εἶπε: «ὁ Μακεδονικὸς ἀγώνας πρέπει νὰ γίνει τὸ Εὐαγγέλιο τῆς Ἐλληνικῆς φυλῆς».
Ὑψώνουμε λοιπὸν τὴ φωνή μας, τὴ φωνὴ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, πρὸς κάθε ἀρμόδιο καὶ ζητοῦμε νὰ μὴν ἐπιτραπεῖ ἡ χρήση τοῦ ὀνόματος «Μακεδονία»ἤ παραγώγου του γιὰ τὰ Σκόπια. Θεωροῦμε ὅτι ἡ χρήση τοῦ ὅρου «Μακεδονία» μὲ ὀποιοδήποτε τρόπο θὰ δημιουργήσει μελλοντικὰ ἐθνικὲς περιπέτειες γιὰ τὴν Πατρίδα μας. Ἔχουμε χρέος νὰ ἀγωνιστοῦμε γιὰ τὰ δίκαιά μας, ὅλοι μαζὶ, ἐνωμένοι, μὲ ἀγάπη στὴν Πατρίδα μας».
Σ` αὐτὴ τὴν Συνοδικὴ ἀπόφασι συνυπογράφει καὶ ὁ Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καὶ Βιάννου Ἀνδρέας. Καὶ εἶναι τὸ ἴδιο πρόσωπο μὲ αὐτὸν ποὺ ἔγραψε καὶ τὰ παραπάνω τελείως ἀντίθετα!!!
Αὐτὴ δυστυχῶς εἶναι ἡ κατάστασι. Ἐδὼ συμβαίνουν ἀδιανόητα πράγματα. Ἄν ἐπίσκοποι-ἐπιστήμονες παρουσιάζουν τέτοιες ἀποκλίσεις τί νὰ περιμένει κανεὶς ἀπὸ πολιτικοὺς, βουλευτὲς καὶ πολιτευτές, δεξιοὺς καὶ ἀδέξιους;
Ζήτημα σοβαρὸ πρὸς διερεύνησι: Τὰ ἐκκλησιαστικὰ πρόσωπα γιατὶ συμμετέχουν σ᾿ αὐτὸ τὸ ἀνίερο παίγνιο; Μόνο φιλοδοξίες σὲ κάποιους; Μόνο ἀνεπάρκεια σὲ ἄλλους; Μόνο δουλικότητα στοὺς περισσότερους; Πόσοι ἄραγε πιστεύουν καὶ μάλιστα ὀρθῶς δηλαδὴ ὀρθοδοξοῦν καὶ (αὐτὸ φαίνεται ἀπὸ μακρυὰ ὅτι δὲν ὑπάρχει) ὀρθοπραττοῦν;
Καὶ ὁ λαὸς τί κάνει; Παρακολουθεῖ μόνον;
Γεώργιος Κ. Τζανάκης Ἀκρωτήρι Χανίων Κρήτης