Ούτε μία, ούτε δύο αλλά 11 μικρές – και εξόχως εντυπωσιακές – αλπικές λίμνες φωλιάζουν σην Τύμφη σε υψόμετρο μεταξύ 1500-2500 μ.
Η ονομασία τους είναι εξίσου παραμυθένια με την εμφάνισή τους: Οι Δρακολίμνες, ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα στα Ζαγοροχώρια, έχουν ιστορία χιίάδων ετών. Και η πριγκίπισσά τους είναι η Δρακολίμνη της Τύμφης – ή Γκαμήλα – σε υψόμετρο 2050 μ.
Στα νερά της, που διατηρούνται σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, αν και πλέον έχουν βάθος περίπου 5 μέτρων (κάποτε η λίμνη θεωρούνταν απύθμενη) ζουν οι Αλπικοί Τρίτωνες (Triturus alpestris), ένα σπάνιο είδος αμφιβίου που μοιάζει με μικρό δράκο.
Και η εμπειρία μιας επίσκεψης θα σου μείνει για πάντα αξέχαστη.
Διαυγή νερά – περισσότερο από ό,τι φαντάζεσαι – εκπληκτικές βουνοκορφές και πεντακάθαρος ουρανός, συνθέτουν ένα τοπίο βγαλμένο μέσα από τα όνειρά σου.
Ο θρύλος
Η επιστήμη αποδίδει την ύπαρξη αυτών των λιμνών σε παγετώνες που υπήρχαν στην περιοχή περίπου 10.000 χρόνια πριν. Όμως οι θρύλοι της Ηπείρου έχουν άλλη άποψη.
Σύμφωνα με αυτούς, στη Δρακολίμνη της Τύμφης καθώς επίσης και σε εκείνη του Σμόλικα, κάποτε κατοικούσαν κανονικότατοι δράκοι, οι οποίοι μάλιστα ήταν σε κόντρα μεταξύ τους.
Για αυτό και η μεν Δρακολίμνη του Σμόλικα έχει λευκές όχθες με διάσπαρτες μαύρες πέτρες κι εκείνη της Τύμφης μαύρες όχθες με λευκές πέτρες.
Η επιστήμη, βέβαια, μας ξενερώνει και πάλι, λέγοντας ότι είναι σύνηθες να συνυπάρχουν στις ίδες περιοχές ασβεστολιθικά και οφιολιθικά πετρώματα.
Πώς φτάνεις εκεί;
Όπως μας έχει μάθει πολύ καλά το MEGA, κάθε Δράκος θέλει και τα Κομάντα του. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση της Δρακολίμνης της Τύμφης, που απαιτεί αρκετή πεζοπορία για να μας δείξει τις χάρες της.
Η Τύμφη είναι το έκτο σε ύψος βουνό της Ελλάδας, με ψηλότερη κορφή την Γκαμήλα στα 2.496 μ.
Η πρόσβαση στη Δρακολίμνη της Τύμφης είναι εφικτή μέσω μονοπατιού που ξεκινά από το Μικρό Πάπιγκο, σε υψόμετρο 1.115 μέτρων.
Στο πρώτο μέρος της διαδρομής, το δάσος προσφέρει απλόχερα τη σκιά – και το πόσιμο νερό του, στην έξοδο του χωριού στην αρχή της πεζοπορίας.
Αργότερα, ακολουθεί γυμνό αλπικό τοπίο με εντυπωσιακή θέα στους Πύργους της Αστράκας, με τον τεράστιο όγκο τους να ξεπροβάλλει σαν από το πουθενά, έχοντας στη βάση τους το πανέμορφο Μικρό Πάπιγκο.
Σχετικά σύντομα υπάρχει και Καταφύγιο, προκειμένου όσοι δεν έχουν τη φυσική κατάσταση που απαιτείται για να ολοκληρώσουν τη διαδρομή σε μια στάση (ή και μια μέρα) να μπορέσουν να ξεκουραστούν μέχρι τη συνέχεια.
Αν και η διαδρομή είναι πανέμορφη, με τους εντυπωσιακούς γεωολογικούς σχηματισμούς και τα μοναδικά γαλάζια λουλουδάκια που συναντά ο πεζοπόρος στην πορεία του, η παραμικρή επιβράβευση βρίσκεται στο τέλος.
Η Δρακολίμνη – μετά την επίσης εντυπωσιακή Λάκκα του Τσουμάνη με τα άλογα που ξεδιψούν συχνά στα νερά της – είναι βαθυγάλαζη και σχεδόν προσκαλεί για μια παγωμένη βουτιά. Μην την τολμήσεις. Το κολύμπι εδώ απαγορεύεται για την προστασία του πολύτιμου οικοσυστήματός της.
Άλλωστε, η θέα στις κορυφές της Τύμφης και του Σμόλικα – που πλέον σίγουρα δεν κρύβουν κάποιο δράκο – και του γαλήνιου φυσικού τοπίου θα πρέπει να σου είναι αρκετή.
Σε όλη τη διαδρομή σου θα συναντήσεις σπάνια αρπακτικά και άλλα πουλιά που δύσκολα θα βρεις αλλού.
Χρυσαετοί, φιδαετοί, γερακίνες, χρυσογέρακες και πετρίτες είναι ανάμεσα στα πλάσματα που θα σε συνοδεύσουν στην ανάβασή σου.
Η ίδια η Δρακολίμνη, κρύβει υπέροχα υδρόβια φυτά που φύονται σχεδόν αποκλειστικά στο εσωτερικό της και τους περίφημους τρίτωνες, τα προϊστορικά πλάσματα που μοιάζουν με μικροσκοπικούς δράκους.
Μην επιχειρήσεις να τα πλησιάσεις. Θα τρομάξουν και δεν θα καταφέρεις να τα παρατηρήσεις καθόλου.
Είναι απολύτως βέβαιο ότι η διαδρομή σου μέχρι τη μαγεμένη λίμνη της Τύμφης θα σε κουράσει. Και ακόμη πιο βέβαιο ότι δεν θα μετανιώσεις καθόλου.