Η συνάντηση Αρχιεπισκόπου Πρωθυπουργού χθες στο Μαξίμου δημιούργησε εντάσεις στον εκκλησιαστικό χώρο αλλά ικανοποίηση στην διοίκηση κατά πως φαίνεται της εκκλησίας και στην κυβέρνηση. Το διμερές σύμφωνο αυτό ουσιαστικά μπορεί να πει κανείς , ότι είναι σαν τις συμφωνίες που κλείνει η εκάστοτε κυβέρνηση με άλλο μέρος κυβερνήσεων ή φορέων για διάφορα θέματα ώστε να επισφραγίσουν την καλή θέληση ή τις προσυμφωνίες τους για ένα θέμα.
θέμα iellada
Μπορεί να φαίνεται ότι ανοίγει τον δρόμο για πλήρη διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας, όμως μέχρι την αναθεώρηση του συντάγματος υπάρχει ένας δρόμος αρκετά μακρύς. Ο Αρχιεπίσκοπος και ο Πρωθυπουργός άλλωστε αυτά τα είχαν συζητήσει και συμφωνήσει εδώ και καιρό ώστε να προχωρήσουν σε αυτή τη διμερή συμφωνία. Είναι βέβαια γεγονός ότι αναγνωρίζει για πρώτη φορά η Πολιτεία τις υποχρεώσεις της έναντι της Εκκλησίας σε σχέση με την περιουσία της, κυρίως μέχρι το 1939 αλλά και από το 1952.
«Το Ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίζει ότι μέχρι το 1939 οπότε εκδόθηκε ο αναγκαστικός νόμος 1731/1939 απέκτησε εκκλησιαστική περιουσία έναντι ανταλλάγματος που υπολείπεται της αξίας της και ότι ανέλαβε τη μισθοδοσία του κλήρου, ως με ευρεία έννοια, αντάλλαγμα για την εκκλησιαστική περιουσία που απέκτησε» όπως αναφέρει το σύμφωνο Εκκλησίας-Πολιτείας και οι ιερείς δεν θα είναι πλέον δημόσιοι υπάλληλοι. Αυτό σημαίνει ότι το Κράτος αφαιρεί από την πλάτη του το βάρος 10.000 μισθοδοσιών. Το ίδιο σύμφωνο αναφέρει ότι το Ελληνικό Δημόσιο θα καταβάλλει ετησίως στην Εκκλησία ποσό αντίστοιχο με το σημερινό κόστος μισθοδοσίας των εν ενεργεία ιερέων. Το ποσό αυτό θα αναπροσαρμόζεται ανάλογα με τις μισθολογικές μεταβολές του Ελληνικού Δημοσίου ουσιαστικά θα δίδεται με μορφή επιδότησης. Η Εκκλησία έτσι παραιτείται έναντι κάθε άλλης αξίωσης για την εν λόγω εκκλησιαστική περιουσία. Όλο το μυστικό είναι στην φράση επιδότηση, αφού η Πολιτεία δεν θα έχει κωδικό πληρωμής για ιερείς, όπως για τους δημόσιους υπαλλήλους.
Θα φαίνεται ότι μείωσε το Κράτος κατά 10.000 άτομα, χωρίς να προχωρήσει σε απολύσεις αλλά ταυτόχρονα θα εξακολουθεί να χρηματοδοτεί, την Εκκλησία η οποία θα πληρώνει τους ιερείς.
Όμως έρχεται μετά το δεύτερο μέρος της συμφωνίας που είναι η σύσταση Ταμείου Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας (ΤΑΕΠ), όπου θα είναι μέτοχος και το Δημόσιο και ουσιαστικά διαλύει το ποσό αυτό.
Το Ταμείο αυτό θα διοικείται από πενταμελές διοικητικό συμβούλιο. Δύο μέλη του Ταμείου θα διορίζονται από την Εκκλησία της Ελλάδος, δύο μέλη θα διορίζονται από την Ελληνική Κυβέρνηση, ενώ ένα μέλος θα διορίζεται από κοινού.
Το Ταμείο Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας θα αναλάβει τη διαχείριση και αξιοποίηση των από το 1952 και μέχρι σήμερα ήδη αμφισβητούμενων, μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και Εκκλησίας της Ελλάδος περιουσιών, αλλά και κάθε περιουσιακού στοιχείου της Εκκλησίας που εθελοντικά η ίδια θα θελήσει να παραχωρήσει στο εν λόγω Ταμείο προς αξιοποίηση. Τα έσοδα και οι υποχρεώσεις του ΤΑΕΠ θα είναι ίσα και στα δύο μέρη ενώ σύμφωνα με όσα έχουν υπολογίσει τα έσοδα που θα πηγαίνουν στο Κράτος από αυτή την αξιοποίηση θα ξεπερνούν το ποσό της επιδότησης προς τους κληρικούς.
Με αυτό τον τρόπο θα μηδενιστεί υπολογίζουν η συμμετοχή του Κράτους στις εκκλησιαστικές δαπάνες.
Τώρα η Εκκλησία έχει λόγους να θεωρεί εαυτήν κερδισμένη από τη συμφωνία σύμφωνα με εκκλησιαστικές πηγές.
Όπως εξηγούν για να ανοίξει μια Εκκλησία, απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του υπ. Παιδείας ενώ τώρα δεν θα χρειάζεται καμία σχετική άδεια.
Η συμφωνία αυτή που ανοίγει ένα δρόμο θα έλεγε κανείς σε νέες συμφωνίες ανάμεσα στην Εκκλησία και το Κράτος είναι γεγονός ότι μπορεί να μεταφραστεί ως ένα σύμφωνο που δείχνει την απόλυτη συμφωνία των δυο μερών όμως ξεκάθαρα το κερδισμένο μέρος είναι η κυβέρνηση που προσδοκά σε εκλογικά οφέλη, στο δρόμο προς τις εκλογές. Δεν έχει φέρει όμως και τα ίδια οφέλη στην Εκκλησία που ξαφνικά βάζει στο σπίτι της νέα αφεντικά φροντίζοντας οι ιερείς της να νιώθουν σαφώς κατώτεροι και απειλούμενοι σε μια γενικότερη οικονιμική κρίση και κρίση της εκκλησίας. Αν δηλαδή τα έσοδα από την συμφωνία της εκκλησιαστικής περιουσίας δεν θα είναι ούτε άμεσα αλλά ούτε και τα αναμενόμενα οι 10.000 ιερείς πως θα επιβιώνουν;
Πάντως φαίνεται ξεκάθαρα ότι έτσι θα ανοίξει ο δρόμος προς το συμφέρον της κυβέρνησης για όλες τις διαφωνίες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή για την εκκλησιαστική περιουσία και είναι πολλές.