Με την σκέψη στον αιματηρό πόλεμο στην Ουκρανία, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, εξέφρασε την ελπίδα του να είναι ειρηνικό το νέο έτος, στην καθιερωμένη ομιλία του, στην Αίθουσα του Θρόνου του Πατριαρχικού Οίκου, μετά τη Θεία Λειτουργία για την εορτή της Περιτομής του Κυρίου και της μνήμης του Μ. Βασιλείου, κατά την οποία χοροστάτησε το πρωί της Πρωτοχρονιάς, στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό στο Φανάρι.
Με τον Παναγιώτατο συγχοροστάτησαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Γέρων Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, Μύρων κ. Χρυσόστομος, Πισιδίας κ. Ιώβ και Προύσης κ. Ιωακείμ, ενώ την Θεία Λειτουργία τέλεσε, κατά την τάξη, ο Πανοσιολ. Μ. Πρωτοσύγκελλος κ. Θεόδωρος.
Η Πρωτοχρονιά στην Πόλη
“Εισήλθομεν εις τον νέον ενιαυτόν της χρηστότητος του Κυρίου εν λειτουργική συνάξει εις τον πάνσεπτον Πατριαρχικόν Ναόν, δοξάσαντες τον ενανθρωπήσαντα και σαρκί περιτμηθέντα Υιόν και Λόγον του Πατρός και τιμήσαντες εν ταπεινώσει την πανίερον μνήμην του Μεγάλου Βασιλείου, του φωστήρος της οικουμένης, του αγωνιστού της πίστεως και υψιπέτου θεολόγου, του φιλανθρώπου ασκητού και κοινωνικού αναμορφωτού, του πτωχοτρόφου, του «προστάτου των δεομένων», του «δευτέρου Ιωσήφ», του έχοντος και ασκούντος «παρρησίαν προς άρχοντας», του κατακοσμήσαντος τα ήθη των ανθρώπων, του τόσον διαφορετικού από τον γνωστόν «Αη Βασίλη» ή «Santa Klaus», ο οποίος «θωπεύει το εγώ» των ανθρώπων και κυριαρχεί εις τας οθόνας των τηλεοράσεων κατά την εόρτιον περίοδον. Κατά κανόνα, αι εορταί είναι πλέον πρωτίστως «οικονομικό γεγονός», τας διαχειρίζονται οι διαφημισταί και οι τηλεοπτικοί σταθμοί, τα γραφεία ταξιδίων, οι πωλούντες και οι ωνούμενοι. Έχει μάλιστα λεχθή, ότι οι άνθρωποι σήμερον ψυχαγωγούνται, διασκεδάζουν, αλλά δεν εορτάζουν πραγματικώς, αφού «δεν υπάρχει εορτή χωρίς Θεόν»”, είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, στην ομιλία του, παρουσία Ιεραρχών και Αρχόντων Οφφικιαλίων του Θρόνου, της Ευγεν. κ. Δανάης Βασιλάκη, Πρόξενου της Ελλάδος, Ομογενειακών παραγόντων και πιστών από την Πόλη και το εξωτερικό, και πρόσθεσε:
“Δι’ ημάς εδώ εις την Πόλιν, ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς, με τα ωραία του έθιμα, είναι εντεταγμένος και αντλεί τον ιδιαίτερον χαρακτήρα του από το πνεύμα του δοξολογικού και ολοφώτου Αγίου Δωδεκαημέρου. Εις τας εκκλησιαστικάς εορτάς, ο χρόνος λαμβάνει το νόημά του εκ της αιωνιότητος. Και η ζωή μας αποκαλύπτεται ως δώρον του Θεού, ως έκφρασις της θείας φιλανθρωπίας, της σεσαρκωμένης αγάπης, της ελθούσης χάριτος εν Χριστώ και διά του Χριστού.
Όπως έλεγε ο μακαριστός γέροντας και πνευματικός ημών πατήρ Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Μελίτων, η «ουσία της αποστολής της Εκκλησίας εν τω κόσμω», εις όλας τας διαστάσεις της, είναι «να δίνη εις τας ψυχάς των ανθρώπων το χαρμόσυνον μήνυμα, ότι ο Χριστός σώζει, ότι μόνον ο Χριστός σώζει, ότι ουδέν άλλο όνομα υπάρχει ούτε εν τω ουρανώ ούτε εν τη γη, διά του οποίου δυνάμεθα να σωθώμεν, ει μη μόνον το εν όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού. Και έχει να είπη ακόμη η Εκκλησία, ότι μακράν του Χριστού υπάρχει ταραχή εις την καρδίαν, δυστυχία εις το βάθος της ανθρωπίνης ζωής» (Ανέσπερον Φως εκ Φαναρίου, Αθήναι 2022, σ. 409). Ανήκομεν εις τον Χριστόν. Εκείνος είναι «η οδός και η αλήθεια και η ζωή» (Ιωάν. ιδ’, σ), η λυτρωτική απάντησις και η λύσις εις το αίνιγμα της ανθρωπίνης υπάρξεως. Αυτήν την Αλήθειαν ζη η Εκκλησία του Χριστού ως εμπειρίαν της δυνάμεως του Σταυρού και της Αναστάσεως και ως αποστολήν μεταμορφώσεως και αγιασμού του κόσμου.”
Οι πρωτοβουλίες της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας
Ο Παναγιώτατος, ακολούθως, αναφέρθηκε στη διακονία και στις πρωτοβουλίες της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας.
«Γενεά παρέρχεται και γενεά έρχεται», και ημείς οι ενταύθα «ιστάμεθα εις τον αιώνα» επί των επάλξεων και φυλάσσομεν την παρακαταθήκην της πίστεως, της ελπίδος και της αγάπης. Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον διακονεί τον λαόν του Θεού εν ακλονήτω πιστότητι προς την δογματικήν και την κανονικήν παράδοσιν της Εκκλησίας και με ευαισθησίαν διά τον σύγχρονον άνθρωπον και τα σημεία των καιρών. Η παραδοσιακότης δεν μας εγκλωβίζει εις το παρελθόν, αλλά είναι αξιοποίησις της πείρας του παρελθόντος εν τω παρόντι, διά την μαρτυρίαν της Εκκλησίας εν τω κόσμω, εν τω οποίω αυτή ζη, δεν ταυτίζεται με αυτόν, αλλά και δεν είναι δυνατόν να τον αγνοήση.
Μας απασχολεί η διάσπασις της Χριστιανοσύνης, και συνεχίζομεν τους Οικουμενικούς διαλόγους, όπως απεφάσισε και η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Κρήτης. Εις τας διαθρησκειακάς συναντήσεις τονίζομεν πάντοτε τον ειρηνοποιητικόν ρόλον των θρησκειών και την ανάγκην συνεργασίας των ενώπιον των μεγάλων συγχρόνων, πλανητικής διαστάσεως, προβλημάτων.
Απέναντι εις την σοβούσαν ανθρωπολογικήν και ηθικήν σύγχυσιν προβάλλομεν την ιερότητα του ανθρωπίνου προσώπου και τας αιωνίας αξίας της πίστεως και του χριστιανικού ήθους, κατά το Κυριακόν «Ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσιν» (Ματθ. κδ’, 35).
Διετρανώσαμεν την σταθεράν θέσιν του Οικουμενικού Πατριαρχείου απέναντι εις την φονικήν πανδημίαν του κορωνοιού Covid-19, αποδόντες τα της επιστήμης τη επιστήμη και τα του Θεού τω Θεώ. Δεν είναι αντίπαλοι η γνώσις και η πίστις, αλλά μεγάλαι θεόσδοτοι δυνάμεις του πνεύματος, αλληλένδετοι