Τα επόμενα χρόνια, τα ζητήματα ασφάλειας θα παραμείνουν σε υψηλή ιεράρχηση και μάλλον το πιο πιεστικό ζήτημα μεταξύ των Βαλκανικών κρατών. Επίσης θα επανέλθουν πλείστα θέματα πολλών διαφορών. Παράλληλα με τη Σερβία, η Βοσνία και η Ερζεγοβίνη, όπως η Αλβανία και η πΓΔΜ θα είναι στο προσκήνιο.
Λόγω της διχοτόμησης στην πολιτική ελίτ της Βοσνίας, η οποία εξακολουθεί να υφίσταται από τη λήξη του πολέμου της δεκαετίας του 1990, η Βοσνία δεν έχει μέχρι στιγμής κοινή εξωτερική πολιτική.
Ως εκ τούτου, η χώρα αυτή είναι ο πιο επικίνδυνος χώρος για έναρξη μιας πιθανής αντιπαράθεσης. Οι κρατικές αρχές της Βοσνίας είναι πολύ αδύναμες, ενώ οι τοπικοί ηγέτες παρουσιάζουν πολύ διαφορετικές απόψεις για το μέλλον της χώρας, από τη δομή της έως τη τροχιά των μεταρρυθμίσεων και των διαδικασιών ολοκλήρωσης.
Ιστορικός χάρτης Βοσνιας και Σερβίας (1920-1922)
Το νομικό πλαίσιο της Βοσνίας περιλαμβάνει μηχανισμούς που προστατεύουν τα συμφέροντα και των τριών βασικών εθνοτήτων της χώρας (Βόσνιοι Μουσουλμάνοι ή Βόσνιοι, Βόσνιοι Κροάτες και Βόσνιοι Σέρβοι.)
Εθνολογικός χάρτης Βοσνίας και Σερβίας
Οι μηχανισμοί αυτοί όμως εμποδίζουν τις αρχές να λάβουν μια σειρά σοβαρών αποφάσεων, μεταξύ άλλων και στην εξωτερική πολιτική. Το ίδιο σενάριο φαίνεται να συμβαίνει και στην πΓΔΜ, παρά τη συμφωνία των Πρεσπών, καθώς η πολιτική ηγεσία έχει να ισορροπήσει τα συμφέροντα των αλβανοφώνων με τους υπολοίπους κατοίκους.
Οι αδιάκοπες πολιτικές εντάσεις και οι εσωτερικές κρίσεις που προκύπτουν δεν πρόκειται να επιλυθούν από το ΝΑΤΟ και εκτιμάται η ανάμειξη της Μόσχας είτε ενεργά ή με υβριδικές ενέργειες σε συνθήκες που καθιστούν πολύ ευκολότερο να αντιπαρατεθούν στην ευρωατλαντική επιρροή.
Δημήτριος Ν. Τσαϊλάς
Υποναύαρχος (εα) ΠΝ