Μα δεν έχουμε καταλάβει ότι η κυβέρνηση των Σκοπίων παραμορφώνει την ιστορία μας και απειλεί χωρίς προσχήματα την εθνική μας ακεραιότητα;
Γράφει η Μαρία Γιαχνάκη
Δεν έχουμε καταλάβει ότι ενώ στα σχολεία μας κάνουμε εκπτώσεις στην ιστορία μας και μεγαλώνουμε γεννιές Ελλήνων που αγνοούν αυτήν την ακριβή ιστορία, την ίδια ώρα στα Σκόπια τα τελευταία χρόνια οι μαθητές εκπαιδεύονται μέσω της ιστορίας τους στα σχολεία ως απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου;
Φτάσαμε σε περίοδο Ειρήνης να διεκδικούμε, την Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας και να παρακαλούμε την ίδια μας την κυβέρνηση να αποφασίσει μια επιθετική πολιτική, απέναντι στο θέμα της ονομασίας ενώ την ίδια ώρα αυτοί όλοι κρύβονται άναδρα, ο ένας πίσω από τις πράξεις του άλλου. Είναι το λίγοτερο ντροπή και μεγάλη προσοδοσία.
Πρέπει να κατανοήσουμε ότι οι Σκοπιανοί χτίζουν το μέλλον τους σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων και φτιάχνουν την Νέα Μακεδονία.
Δεκαετίες τώρα έβαλαν στόχο να πάρουν αυτό που εμείς δηλώνουμε ανικανότητα να προστατεύσουμε : το περήφανο όνομα της Μακεδονίας.
Παραχωρούμε Γη και Ύδωρ, προδίδουμε τα Ιερά και τα Όσια, εκποιούμε την Ελληνικότητα, ξεπουλάμε ένα ολόκληρο έθνος που χτίστηκε από το αίμα των προγόνων μας και τις ηρωικές τους θυσίες. Γι αυτό αν δεν ξυπνήσουμε από τον βαθύ ύπνο και αν δεν απαιτήσουμε να σταματήσει το ξεπούλημα της ιστορίας μας, τότε θα είμαστε το μεγαλύτερο κεφάλαιο προδοσίας στην ιστορία αυτού του τόπου αφού κατάφερε άλλο κράτος να μας κατακτήσει χωρίς πόλεμο. Καταδικάζουμε τους εαυτούς μας και την χώρα μας σε εξαφάνιση.
Δυστυχώς είναι γεγονός ότι οι πολιτικοί μας είναι μικρότεροι των περιστάσεων, ανίκανοι να ηγηθούν μιας χώρας με τέτοιο εκτόπισμα και λίγο λίγο πουλούν τη γη της στο όνομα της υποτιθέμενης ειρήνης και καλής γειτονίας.
Ας αντιδράσουμε μια φορά σαν αληθινοί Έλληνες, ας θυμηθούμε τον περήφανο λαό που πλημμύρισε την Αθήνα το 1992. Τότε που είμασταν ζωντανοί και αληθινοί Έλληνες και άξια τέκνα των ηρώων αυτης της χώρας . Αν χάσουμε αυτή τη μάχη θα χάσουμε και όλες τις άλλες που έρχονται από πίσω διότι αυτό το θέμα είναι η πόρτα, και ανοίγει από μέσα. Αν ανοίξει θα την έχουμε ανοίξει εμείς και κανείς άλλος. Από μέσα είμαστε εμείς....μόνο εμείς.