Ο κορωνοϊός, ο φονικός αυτός ιός, στάθηκε η αφορμή για να βγουν στο φως μεγάλες αλήθειες.
Όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και σε κοινωνικοπολιτικό.
Χώρες, που άλλοτε μέσα από τους πολιτικούς ηγέτες, έδιναν σφιχτά τα χέρια και υπόσχονταν σχέσεις αιώνιας πίστης και αγάπης, σήμερα με πάθος και χωρίς φόβο, στρέφουν την πλάτη, λέγοντας «ΟΧΙ». Ξεχνούν τις φωτογραφίες, που οι ίδιοι πρόβαλλαν με τόλμη στα ΜΜΕ αλλά και στα Μέσα κοινωνικής Δικτύωσης, (της μοδός) και απλά αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον, με γλώσσα ξύλινη και εχθρική.
«ΌΧΙ», σε ένα κορωνο-ομόλογο, όχι στην αλληλεγγύη, όχι... στις ανθρώπινες σχέσεις.
Αποκαλυπτικό το άρθρο της εφημερίδας taz του Βερολίνου με τίτλο: «Μεγάλο ζητούμενο η αλληλεγγύη».
«Ακόμη και νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι τάσσονται πλέον υπέρ του ευρωομολόγου. Οι πολιτικοί ωστόσο προβάλλουν αντίσταση, είτε πρόκειται για την Άγκελα Μέρεκλ, είτε για τον υπουργό Οικονομικών Όλαφ Σολτς, είτε την πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν», σχολιάζει η εφημερίδα taz του Βερολίνου σε άρθρο με τίτλο: «Μεγάλο ζητούμενο η αλληλεγγύη» και παρατηρεί:
«Ο μεγάλος συνασπισμός στο Βερολίνο προκρίνει τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, με δύναμη πυρός 410 δις ευρώ, για τη στήριξη ορισμένων χωρών. Το σχέδιο ενεργοποίησης του ΕΜΣ είναι ωστόσο άκρως επικίνδυνο, διότι θα χωρίσει τις χώρες σε “καλές” και ”κακές”, από τη στιγμή που αναγκάζει κάποιες να ζητήσουν βοήθεια.
Η Γερμανία θα εμφανιζόταν σαν πρώτος και καλύτερος μαθητής, ενώ άλλες χώρες, όπως η Ιταλία ή η Ελλάδα ως αποβράσματα. Οι χρηματαγορές θα θυμούνται για πάντα αυτό το μήνυμα και θα ζητούν υψηλότερα επιτόκια από τις αδύναμες χώρες της ευρωζώνης. Με συνέπεια η ευρωκρίση να συνεχίζεται στο διηνεκές. Μεγάλος χαμένος θα αναδεικνυόταν ωστόσο η Γερμανία, μιας και σήμερα οι καλύτεροι πελάτες της είναι οι χώρες της ευρωζώνης. Προς το παρόν όλα δείχνουν ότι ο κορωνοϊός δεν σκοτώνει μόνο ανθρώπους, αλλά και την ΕΕ, η οποία δεν θα επιζήσει, αν ούτε και σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν μπορεί να επικρατήσει πνεύμα αλληλεγγύης».