Συγκεκριμένα είχε πει ότι θα αφανιστεί και ότι θα διαμελιστεί και ότι ηαντίστροφη μέτρηση είχε ήδη αρχίσει.
«Όταν υπάρχουν προβλήματα μέσα στο σπίτι…»
Για τις σχέσεις του ανδρογύνου; Πώς να συμπεριφέρεσαι; Τι σου έλεγε ο γέροντας Πορφύριος;
Για τις σχέσεις του ανδρογύνου; Πώς να συμπεριφέρεσαι; Τι σου έλεγε ο γέροντας Πορφύριος;
Στις δώδεκα τα μεσάνυχτα, χτύπησαν την πόρτα στην Εκκλησία. Ήταν μια γριούλα. Και ζητούσε παπά, να πάει να κοινωνήσει έναν άρρωστο.
Ο παπάς ετοιμάστηκε και βγήκε αμέσως μαζί της. Πλησιάζουν σε ένα φτωχό σπιτάκι, τύπου παράγκας.
Η γριούλα ανοίγει την πόρτα και μπάζει τον ιερέα σε ένα δωμάτιο. Και να ξαφνικά ο παπάς ευρίσκεται εκεί μόνος με τον άρρωστο.
Ο παπα -Γιάννης Καλαΐδης είχε πει «Τη χρονιά που θα πέφτει Πάσχα 5 Μαΐου θα γίνουν τα γεγονότα για να πάρουμε την Πόλη»… Πάσχα στις 5 Μαΐου έχουμε το 2024!
«Θα γίνουν τα γεγονότα της Πόλης για να γλιτώσουμε από την ταυτότητα!»
Για πρώτη φορά, έπειτα από 42 χρόνια, θα τελεστεί, την προσεχή Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου, θεία λειτουργία στον ναό της Παναγίας Κανακαριάς, στη Λυθράγκωμη.
Ολοκληρώθηκαν, χθες βράδυ, Δευτέρα, 3η Σεπτεμβρίου, οι εργασίες της Σύναξης των εν ενεργεία Μητροπολιτών και Αρχιεπισκόπων του Οικουμενικού Θρόνου, που συνεδρίασαν υπό την προεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, από την 1η Σεπτεμβρίου, στην Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Σταυροδρομίου Κωνσταντινουπόλεως.
Ήταν καιρός που ένιωθα να βαραίνει στους ώμους μου ο ίδιος χρόνος… Σα να μην περνούσε. Σα να τον είχα κουράσει και να με είχε κουράσει. Μήνες γεμάτοι ένταση κι ευθύνες. Μήνες που έψαχνα την ίδια μου τη ζωή στα σκοτάδια μιας δράσης που με ήθελε στρατιώτη υπακοής στην πρώτη γραμμή.
Κι ήρθε μια μέρα σαν από άλλον χρόνο θαρρώ. Μέρα που με προκαλούσε από καιρό να την ακολουθήσω.
Ο Γέροντας Παΐσιος είχε κάνει προβλέψεις και για την Τουρκία.
Συγκεκριμένα είχε πει ότι θα αφανιστεί και ότι θα διαμελιστεί και ότι ηαντίστροφη μέτρηση είχε ήδη αρχίσει.
Ἕνας φίλος ὁ Π. ποὺ ἐπισκέφθηκε γιὰ πρώτη φορὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος, πρὶν ἀπὸ 4-5 μῆνες μαζί μου, μοῦ εἶπε νὰ τοῦ φέρω ἕνα κομποσκοίνι μὲ σταυρὸ ὅπως τὸ πιό πάνω, γιατὶ τὸ δικό του ποὺ ἦταν τὸ ἴδιο καὶ τὸ φοροῦσε στὸ λαιμὸ ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ τὸ ἀγόρασε, εἶχε σπάσει καὶ κράτησε μόνο τὸν μικρὸ ξύλινο σταυρό.
Ένας Ιερέας στη Ρωσία, μετά τον Αγιασμό τών Θεοφανείων, γέμιζε τά μπουκαλάκια τών ενοριτών. Κάποια μεσόκοπη κυρία τον πλησίασε καί τού έδωσε ένα όμορφο μπουκάλι. Μόλις, όμως εκείνος έβαλε μέσα Αγιασμό, τό μπουκάλι έγινε θρύψαλα!
-Κυρία μου, τί είχε μέσα τό μπουκάλι; ρώτησε σαστισμένος ό ιερέας.
Εκείνη κατέβασε μέ ντροπή τό κεφάλι καί ομολόγησε:
"Μια μέρα η μητέρα μου με ζήτησε να πάω στον Οστρογκ λόγω κάποιου προβλήματος στο σπίτι και να πάω κάποια ευλογιά στον άγιο Βασίλειο στο Οστρογκ της Σερβιας. Για κάποιο λόγο ήμουν αμήχανος, ακόμα και θυμωμένος και απάντησα: «Γιατί να πάω ;» Αφήστε τα νεκρά οστά εν ειρήνη - άφησε τα να βρίσκονται στο σπήλαιο Οστρογκ! Ζήτησε καλύτερα από κάποιο ζωντανό για βοήθεια! "