Η αμοιβαία εκδήλωση στοργής είναι αναγκαίο στοιχείο της συζυγικής αγάπης. Η αγάπη φανερώνεται με την τρυφερότητα, την ευγένεια, το ενδιαφέρον. Η αγάπη εκφράζεται με λόγια.
Να παρακαλάς το Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου. Κι ο Θεός, επειδή θα τον παρακαλάς πονεμένος και ταπεινωμένος, θα σου συγχωρήσει τις αμαρτίες σου και θα σε κάνει καλά και στο σώμα.
Όταν προσεύχεσαι, να ξεχνάς την σωματική σου αρρώστια, να την αποδέχεσαι σαν κανόνα, σαν επιτίμιο, για την άφεση των αμαρτιών σου. Για τα παραπέρα μην ανησυχείς, άφησέ τα στο Θεό κι ο Θεός ξέρει τη δουλειά Του.
Ένα πανίσχυρο «όπλο». Φέρνει αγαλίασση, χαρά και ειρήνη στις ψυχές που τη χρησιμοποιούν. Η πιο δυνατή προσευχή με παρρησία στον Θεό.
Όπως διδάσκουν παλαιοί γέροντες του Αγίου Όρους κι ο γέροντας Παϊσιος, το ψαλτήρι του Δαυϊδ, αποτελεί πανίσχυρο όπλο κατά οποιουδήποτε κακού.
Παραθέτουμε λοιπόν έναν εκ των ισχυρών ψαλμών, κάθε πρωϊ όταν λέγεται αυτός ο ψαλμός δεν πλησιάζει τίποτα κακό, σύμφωνα με άγιους πατέρες.
Το θαύμα που αφηγείται στο βιβλίο η μοναχή Πορφυρία, συνέβη σε έναν οδηγό ταξί, ο οποίος εξιστορεί:
Μεσημέρι, δύο η ώρα, βρίσκομαι στην Πλατεία Αγίων Αναργύρων Αθηνών.
Είμαι σταματημένη στο φανάρι προς Αθήνα. Με πλησιάζει ένας κύριος…
-Μενίδι, σας παρακαλώ, πάμε;
-Όχι! Του απάντησα, δεν προλαβαίνω.
Όντως δεν προλάβαινα, γιατί τρεις η ώρα έπρεπε να παραδώσω το ταξί στον Πειραιά.
Ο Άγιος Αναστάσιος γεννήθηκε στο χωριό Ραχήζ της Περσίας, της επαρχίας Ρασνουνί. Ονομαζόταν Μαγουνδάτ, ήταν υιός του μάγου Μαβ και υπηρέτησε στον στρατό επί των ημερών του βασιλέως Χοσρόη (590-628), ο οποίος κατέλαβε τα Ιεροσόλυμα και μετέφερε στην χώρα του τον Τίμιο Σταυρό (614).
Ανάστατη η Ομογένεια στον Καναδά από την είδηση ότι Σκοπιανοί (!!!) έκτισαν Εκκλησία σε ένα ακριβό Προάστειο του Τορόντο, στο Markham, με το όνομα Αγ.Δημήτριος Θεσσαλονίκης! Solunski!!! Τώρα με τη αδιάντροπη συμφωνία ...
…Το φθινόπωρο του 1969, η νυν Γερόντισσα Νικοδήμη του Ιερού Κοινοβίου Ευγγελισμού της Θεοτόκου Ορμυλίας, δίδοντας παραίτηση από την θέση της δασκάλας, έπρεπε να αναχωρήσει, μαζί με τις νυν πρώτες αδελφές της Ορμυλίας, στο Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου του Μακρυνού στα Μέγαρα, όπως είχε υποδείξει ο μακαριστός και φιλομόναχος Μητροπολίτης Τρίκκης Διονύσιος, για να πάρουν σωστές μοναχικές βάσεις και να επιστρέψουν στα Τρίκαλα, όπου σχεδιαζόταν να αρχίσει το καινούριο Μονασρήρι τους
Πνευματικό τέκνο του Αγίου Πορφυρίου ο πατέρας Π. μιλώντας για τις προρρήσεις του είπε: «Είχε πει ο Άγιος Πορφύριος για όλα αυτά που ζούμε σήμερα και πώς θα εξελιχθούν, τα είχε πει στον γέροντά μου».
Όταν των ρώτησαν αν αυτά είναι πουθενά γραμμένα, αυτός απάντησε «όχι δεν έχουν γραφτεί πουθενά, και εγώ δεν τα άκουσα ο ίδιος από τον Άγιο, μου τα μετέφερε ο γέροντας μου στον οποίο τα είπε».
ΕΙΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ. Ιδιαίτερα επικίνδυνο είναι η σπίθα του Θεού σε ένα κεφάλι γεμάτο πριονίδια. Είπε Γέρων: Ζητάς χάρη από τον Θεό; Αντί χάριτος σου αφήνει πειρασμό. Δεν αντέχεις τον πόλεμο, πέφτεις; Δεν σου δίνεται προσθήκη της χάριτος. Πάλι ζητάς; Πάλι ο πειρασμός. Πάλι ήττα; Πάλι στέρηση εφ’ όρου ζωής. Πρέπει λοιπόν να βγεις νικητής... Άντεξε τον πειρασμό μέχρι θανάτου... Πέσε πτώμα στη μάχη, φωνάζοντας κάτω παράλυτος: “Δεν θα σε αφήσω, γλυκύτατε Ιησού! Ούτε θα σε εγκαταλείψω!
