Δεν είναι μερικές καλοπλεγμένες μπαλίτσες.....Δεν είναι κόσμημα.....Δεν είναι φυλαχτό.....
Δεν χρειάζεται ''διάβασμα'' γιατί γίνονται με προσευχή και αγάπη(επίσης κάθε κόμπος είναι 9 σταυροί)....
Μπορεί να γίνει η κόλαση σου(ως βιτρίνα της πνευματικότητας σου)......
Μπορεί να γίνει η πηγή που πολλές ψυχούλες(και η δική σου) θα ξεδιψούν με Θεό(Εκείνος είναι το ''ύδωρ τω ζων'' μη το λησμονάς)...
Μεταξύ των ονομάτων που αποδίδονται στην Παναγία ξεχωρίζει το ομολογουμένως πρωτότυπο, όσο και παράξενο όνομα «Παναγία του Χάρου», το οποίο οφείλεται στη μοναδική, αλλά και θαυματουργή εικόνα, όπου η Θεοτόκος απεικονίζεται να κρατά τον Χριστό όχι ως βρέφος, αλλά κρεμάμενο νεκρό στο Σταυρό του μαρτυρίου. Και επειδή οι έννοιες νεκρός και Χάρος σχετίζονται, η εικόνα, αλλά και γενικότερα η εκκλησία, ονομάστηκε «Παναγία του Χάρου».
– Αν δεν προσέχει κανείς στα θέματα της πίστεως και της λατρείας, σιγά-σιγά ξεχνιέται και μπορεί να γίνει αναίσθητος, να φθάσει σε σημείο να μην πιστεύει τίποτε.
Ένα είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι έρχεται ο αντίχριστος. Και εδώ μας δίνει ο απόστολος Παύλος τα γνωρίσματα του, για να τον καταλάβουμε.
Ούτε 24 ώρες δεν μπόρεσε να χαρεί τα κλοπιμαία από το Mοναστήρι της Παναγίας Προυσιώτισσας στην Ευρυτανία ένας 59χρόνος θρασύτατος διαρρήκτης.
Την περασμένη Τετάρτη το απόγευμα πήγε στο μοναστήρι ως πιστός δήθεν για να προσκυνήσει και βρήκε την ευκαιρία να εισχωρήσει στο χώρο που βρίσκεται η θαυματουργή εικόνα και που φυλάσσονται τα τάματα των πιστών.
Όταν λέμε «ἥμαρτον, Κύριε» ή «ἡμαρτήσαμεν, ἠνομήσαμεν», τι εννοούμε; Ότι αποτύχαμε, αστοχήσαμε, εχάσαμε τον στόχο, τον Θεό, απωλέσαμε την κοινωνία με τον Θεό.
Πέσαμε έξω, σαν τα καράβια που χιλιοτσακίστηκαν από τα κύματα της θάλασσας και διασκορπίστηκαν τα συντρἰμμια τους άλλα στους αφρούς των υδάτων επιπλέοντα και άλλα στο βάθος της αβύσσου χαμένα. Βγήκαμε έξω από τον εαυτό μας, διαλυθήκαμε ψυχικά, πνευματικά και σωματικά.
Ο Άγιος Ερμείας τιμάται από την Εκκλησία μας κάθε χρόνο στις 31 Μαΐου.
Ο Άγιος Μάρτυς Ερμείας, ζούσε στα Κόμανα της Καππαδοκίας την εποχή του αυτοκράτορα των Ρωμαίων Αντωνίνου Πίου. Είχε από νεαρή ηλικία ενταχθεί στα στρατεύματα του Καίσαρα και γρήγορα ξεχώρισε για την γενναιότητα, την ανδρεία και το αγωνιστικό του φρόνημα, τα οποία αντλούσε από την πίστη του στον Ιησού Χριστό.
Την 1η Ιουνίου τιμάται από την Εκκλησία μας η ανάμνηση της απαλλαγής της νήσου Λευκάδας από την αρρώστια πανώλη, το έτος 1743
Μέχρι πότε προοδεύουν; Και τί συμβαίνει στο τέλος σ΄ αυτούς και στους απογόνους τους; Αναρωτήθηκες ποτέ; Να μη σκοντάφτουν οι σκέψεις σου όταν βλέπεις ότι κάποιος καυχιέται με τη δύναμη και ξεχνά το Δωρητή της δύναμης.
Θυμήσου πως ο υπερήφανος και καυχόμενος Γολιάθ σκοτώθηκε από τη σφεντόνα ενός αγοριού, του Δαβίδ. Να μη συγχύζεται η καρδιά σου όταν βλέπεις πως κάποιος πλουτίζει με άδικο τρόπο.
Θα τρώει και δεν θα χορταίνει, θα αρπάζει και δεν θα του φτάνουν.
Προαιώνιε Πατήρ των οικτιρμών, και Θεέ πάσης παρακλήσεως. Εγώ, ο ταλαίπωρος, θέλοντας να εξετάσω την Συνείδησίν μου επάνω εις ταις ανομίαις μου, φοβούμαι κατά πολλά και τρέμω• επειδή και σου είναι τόσον φανερή η κατάστασις της ζωής μου, οπού κανένα έργον, και κανένας συλλογισμός μου δεν ημπορεί να είναι κρυπτός εις τους οφθαλμούς σου.
