Στις 22 Δεκεμβρίου του 1522 κατελήφθη η Ρόδος από τους Τούρκους επί σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς (περίοδος εξουσίας 1520-1566). Λίγες μέρες μετά, στις 3 Ιανουαρίου του 1523, κατέλαβαν το Πετρούμι, δηλαδή την αρχαία Αλικαρνασσό, και την παραμονή των Θεοφανείων του 1523 έγιναν κύριοι της Κω. Σύμφωνα με τον Βενετσιάνο χρονικογράφο που μας παραδίδει τα γεγονότα, η Κως ήταν το τελευταίο από τα νησιά που έπεσε στα χέρια των Τούρκων.
Μια γυναίκα έχασε τη ζωή της όταν ένας πρίγκηπας και ένας βουλευτής έκαναν κόντρες στη Συγγρού!
Το να υπάρχουν σε μια πόλη μόλις επτά αυτοκίνητα και δυο από αυτά να εμπλακούν σε ένα θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα, δεν αποκλείεται να πρόκειται για κάποια παγκόσμια πρωτοτυπία.
Για ένα ρεκόρ που πιθανότατα θα μείνει «άσπαστο» στον αιώνα τον άπαντα!
O συγγραφέας Ζακ Λακαριέρ έλεγε:
«Στην Ελληνική υπάρχει ένας ίλιγγος λέξεων, διότι μόνον αυτή εξερεύνησε, κατέγραψε και ανέλυσε τις ενδότατες διαδικασίες της ομιλίας και της γλώσσης, όσο καμία άλλη γλώσσα».
Προσέξτε, λοιπόν, κάτι:
Σκληροί όσο κανένας λαός της αρχαιότητας. Με τυφλή πειθαρχία και αταλάντευτη προσήλωση στους νόμους. Ο οίκτος για όσους τους παρέβαιναν ήταν άγνωστη λέξη. Κανενός είδους επιείκεια δεν μπορούσε να έχει θέση στον τόπο που για περίπου δύο αιώνες γεννούσε τους πιο δεινούς πολεμιστές του κόσμου.
Αυτή όμως, η άτεγκτη απονομή «θείας δίκης» στην αρχαία Σπάρτη γέννησε και ένα μεγάλο μύθο. Ίσως το μεγαλύτερο της σχολικής διδακτικής ιστορίας για την αρχαία Ελλάδα.
Ήταν 4 Μαΐου 1941 όταν ο Χίτλερ έκανε μια δήλωση στο Ράιχσταγκ η οποία προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στην παγκόσμια κοινότητα και η οποία (κατά περίεργο λόγο) δεν έχει λάβει την σημασία που της άξιζε από τον Ελληνικό τύπο και γενικά τα ελληνικά ΜΜΕ. Η δήλωση αυτή ήταν η εξής:
Ονομαζόταν Θεόδωρος και αποβιβάστηκε σε ακτή της Φλώριδας στις 14 Απριλίου του 1528. Ήταν μέλος ισπανικής εξερευνητικής αποστολής.
Αιγύπτιοι και ξένοι ειδικοί έχουν αρχίσει την διαλεύκανση μυστήριων στις Πυραμίδες με τη βοήθεια των σωματιδίων στο εσωτερικό τους.
Η ομάδα χρησιμοποιεί «κοσμικές ακτίνες» για να δημιουργήσουν χάρτες που δείχνουν τις εσωτερικές δομές αυτών των αρχαίων θαυμάτων – και λένε ότι υπάρχουν κάποιες εκπλήξεις.
Λόγος πολύς έχει γίνει κατά το παρελθόν, και πολλές μελέτες έχουν γραφεί, με θεματολογία περιστρεφόμενη γύρω από τα στρατηγήματα και τις τακτικές που εφήρμοσαν στα Πεδία τις Μάχης οι Αρχαίοι Έλληνες, επιτυγχάνοντας αποφασιστικό αποτέλεσμα για την Τροπή της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Ιστορίας.
Την Πολυξένη οι αρχαίοι ημών πρόγονοι προσπάθησαν να την ξεχάσουν. Επειδή ο πιο σπουδαίος ήρωας του Τρωικού πολέμου, ο Αχιλλέας, σκοτώθηκε για τα ωραία της μάτια κι όχι υπέρ πίστεως και πατρίδος. Τα περί «αχίλλειας φτέρνας» που τάχα χτυπήθηκε από το βέλος του Πάρη, είναι εφεύρεση του τέταρτου π. Χ. αιώνα, κάπου τετρακόσια χρόνια μετά τον Όμηρο. Ο οποίος Όμηρος πουθενά δεν λέει, πώς πέθανε ο Αχιλλέας.
Μόλις 58 λεπτά χρειάστηκαν για να εκτελεστεί η αποστολή που έστειλε τον άνθρωπο να κάνει μια περιφορά στο διάστημα, γύρω από τον πλανήτη μας, και να επιστρέψει σώος στη Γη. Ήταν από τις 9.57’ ως τις 10.55’ τοπική ώρα Μπαϊκονούρ, στις 12 Απριλίου του 1961. Ως τότε, όμως, είχαν προηγηθεί πολλά.
