Ιστορία

Η γνωστή συνοικία του κέντρου της Αθήνας «Κολωνάκι» οφείλει την ονομασία της σ’ ένα μαρμάρινο μονολιθικό ρωμαϊκό κίονα, που βρισκόταν στη Δεξαμενή, δίπλα στο Αδριάνειο Υδραγωγείο. Για τους κατοίκους της τουρκοκρατούμενης Αθήνας, το κολωνάκι αυτό είχε θεραπευτικές ιδιότητες και λειτουργούσε ως αποτρεπτικό νόσων και θεομηνιών. Από το 1938 έχει μεταφερθεί στην πλατεία Φιλικής Εταιρείας. 

Οι  Βυζαντινοί αποκαλούσαν «Φράγκους», «Κελτούς», «Λατίνους» κτλ, διάφορους δυτικοευρωπαϊκούς λαούς τους οποίους αντιμετώπισαν κατά τους Μεσοβυζαντινούς  χρόνους αρχικά στην Ιταλία, στη συνέχεια στη Χερσόνησο του Αίμου και τέλος ως Σταυροφόρους στα τείχη της Κωνσταντινούπολης το 1204.

Οι συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων δεν βασίζονταν στην ταχύτητα και την εξοικονόμηση χρόνου όπως του σύγχρονου ανθρώπου, αλλά προέκυπταν από μια βαθιά και λεπτομερή μελέτη των αναγκών του σώματος και του πνεύματος. Η διατροφή τους, που αποτελούσε ένα σημαντικό κομμάτι της φιλοσοφικής τους θεώρησης, υπάκουε σε κανόνες που συνδύαζαν την απόλαυση με την ευεξία.

Η παραλία Ναυάγιο, η πιο γνωστή παραλία της Ζακύνθου, είναι δημιούργημα μιας ιδιοτροπίας της φύσης και ενός ναυτικού ατυχήματος υπό μυθιστορηματικές συνθήκες. Η ιδιοτροπία της φύσης είναι οι σεισμογενείς δυτικές ακτές της Ζακύνθου και τα βαθιά νερά του Ιόνιου πελάγους που τις σμιλεύουν αιώνες τώρα. Όλα συνέβησαν στις 30 Σεπτεμβρίου 1982 .