Με βαθύτατη θλίψη, η Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος αναγγέλλει την εις Κύριον εκδημία του, εκ των πλέον εκλεκτών και σεβαστών Κληρικών της, πολιού Πρωτοπρεσβυτέρου Μιχαήλ Βαΐου, ο οποίος εκοιμήθη σήμερα εν Κυρίω, σε ηλικία 88 ετών.
Ο εκλιπών Ιερεύς γεννήθηκε στον Βόλο το 1935, φοίτησε στο Ανώτερο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο Αθηνών, ήταν πτυχιούχος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Λαρίσης και της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.
Ενώ υπηρετούσε στην Εκπαίδευση ως Διδάσκαλος, το 1968 χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος από τον μακαριστό Μητροπολίτη Δημητριάδος Ηλία και τοποθετήθηκε εφημέριος του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μακρινίτσης. Διακρίθηκε για τον ακάματο ιερατικό του ζήλο και την υποδειγματική προσφορά του ως κατηχητής στον Ιερό Ναό Αγίων Θεοδώρων Βόλου, Πνευματικός – Εξομολόγος στους Ιερούς Ναούς Αγίου Παντελεήμονος Ορφανοτροφείου και Αγίας Κυριακής Βόλου και στο Νυκτερινό Γυμνάσιο αρρένων Βόλου, ανύσταχτος φροντιστής και συμπαραστάτης στον Ιερό Ναό Αγίας Μαγδαληνής Κουκουράβας, υπεύθυνος Κύκλου Συμμελέτης Αγίας Γραφής τον Ιερό Ναό Αγίας Βαρβάρας Νέας Ιωνίας, πνευματικός καθοδηγητής των παιδιών του Γυμνασιακού Οικοτροφείου Βόλου, τακτικός παρηγορητής και συμπαραστάτης των ασθενών του Νοσοκομείου Βόλου.
Το 1979 ο μακαριστός Μητροπολίτης Δημητριάδος και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος του απένειμε το οφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου, του ανέθεσε την ποιμαντική των προσκόπων Μαγνησίας και λίγο αργότερα την ευθύνη του Κέντρου Συμπαραστάσεως Οικογενείας της Ιεράς Μητροπόλεως.
Ο π. Μιχαήλ συνταξιοδοτήθηκε το 2007, μετά από 39 χρόνια αδιάλειπτης και υποδειγματικής Ιερατικής διακονίας, ωστόσο συνέχισε ακατάπαυστα, μέχρι τα βαθειά γεράματα, να διακονεί την Εκκλησία, διακρινόμενος για την απλότητα, την αφιλοχρηματία και την αμεσότητα της επικοινωνίας με τον λαό του Θεού, από τον οποίο ιδιαιτέρως αγαπήθηκε.