Στις 27 Αυγούστου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Φανουρίου. Ο Άγιος Φανούριος, έζησε στη Ρωμαϊκή εποχή και συγκρούσθηκε με την καθεστηκυία τάξη αρνούμενος να αποποιηθεί το Χριστιανισμό και τις αρχές του.
Τα 12 μαρτύρια που υπέφερε για να μην απεμπολύσει την πίστη του στον Χριστιανισμό αποτελούν παράδειγμα για τη σύγχρονη εποχή στην οποία κυριαρχεί ο υλισμός και ο αθεϊσμός.
Για την καταγωγή και τη ζωή του Αγίου Φανουρίου υπάρχουν λίγα στοιχεία. Από την εύρεση της εικόνας του συμπεραίνουμε ότι ήταν πολύ νέος. Με βάση το όνομά του πρέπει να ήταν Ελληνικής καταγωγής και πολύ μορφωμένος, για να γίνει στρατιωτικός. Με βάση τα μαρτύρια που υπέστη υπολογίζεται ότι έζησε τον 2ο ή τον 3ο μΧ αιώνα, όταν οι διωγμοί των Χριστιανών βρίσκονταν στο αποκορύφωμά τους.
Όταν ο Ρωμαίος άρχοντας πληροφορήθηκε ότι ο Φανούριος ήταν Χριστιανός του ζήτησε να απαρνηθεί την πίστη του. Όταν εκείνος αρνήθηκε τον υπέβαλλε στα 12 μαρτύρια ανάμεσα στα οποία λιθοβολισμός, ραβδισμός με μαστίγιο και με σιδερένιους λοστούς, τον έκαψαν με αναμμένες λαμπάδες, τον καταπλάκωσαν με μια μεγάλη πέτρα και άφησαν ελεύθερα άγρια ζώα για να τον κατασπαράξουν, τοποθέτησαν στο χέρι του αναμμένα κάρβουνα. Όμως όλες οι πληγές επουλώνονταν και τα άγρια ζώα όχι μόνο δεν τον πείραξαν αλλά φιλευσπλαχνα επώλουναν γλύφοντας τις πληγές του.
Ένας τεράστιος σεισμός συγκλονίζει τη γη και εμφανίζεται μια λάμψη. Όλοι οι συγκεντρωμένοι κοιτάζουν προς το μέρος του Αγίου και βλέπουν πάνω του ένα κάτασπρο περιστέρι, που κρατούσε ένα στεφάνι. Ο κόσμος αρχίζει να φωνάζει εκστασιασμένος από τα θαύματα που συνέβαιναν μπροστά του.
Αμέσως μετά εμφανίσθηκε ένας πύρινος φωτεινός στύλος και πάνω από αυτόν ένας επιβλητικός Σταυρός. Ο Άγιος Φανούριος φωτιζόταν από το ουράνιο φως και το κάτασπρο περιστέρι τον πλησίασε και τοποθέτησε στο κεφάλι του το στεφάνι που κρατούσε κεφάλι και να του λέει: “Ειρήνη σε σένα δούλε του Θεού. Έχε θάρρος και πάρε αυτό το στεφάνι, που στο χαρίζει ο Ουράνιος Πατέρας”.
Ο τύραννος συνεχίζει να επιβάλλει νέα πιο εξοντωτικά μαρτύρια στον Φανούριο.
Διατάζει να τον τοποθετήσουν σε ένα μεγάλο μάγκανο για να του τσακίσουν τα κόκαλα. Ο Άγιος παραμένει ήρεμος. Στη συνέχεια τον τοποθετούν όρθιο μέσα σε ένα πυρωμένο λάκκο. Πάνω στη φωτιά και ενώ οι φλόγες και ενώ οι καπνοί τον έχουν τυλίξει, ο Άγιος προσεύχεται και ξεψυχά.