Κάποιο απόγευμα μετά τον εσπερινό είδαμε ένα νεαρό ζευγάρι να ασπάζεται με δάκρυα στα μάτια την εικόνα της Παναγίας. Μας διηγήθηκαν τα παρακάτω:
– Η μητέρα μας νοσηλευόταν στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσ/νίκης. Οι καρκινικοί δείκτες ήταν στα ύψη και η διάγνωση έλεγε πως υπήρχε όγκος μάλιστα στο μέγεθος πορτοκαλιού. Είχε οριστεί η ημέρα της επέμβασης. Την παραμονή του χειρουργείου βλέπει η μητέρα μας στον ύπνο της την Παναγία. –είμαι η Παναγία η Οδηγήτρια, του Γράμμου. Μην ανησυχείς θα γίνεις καλά.. Και λέγοντας αυτά την πλησίασε, άπλωσε το χέρι της και σαν άλλος χειρούργος έβαλε το χέρι της στα σπλάχνα και αφαίρεσε τον όγκο. Να ο όγκος σου της λέει τον βλέπεις; Και με μία κίνηση τον έτριψε μέσα στο χέρι της και τον εξαφάνισε. Αυτό ήταν, ο όγκος σου πια δεν υπάρχει. Και αμέσως εξαφανίσθηκε. Όταν την άλλη μέρα οι γιατροί την εξέτασαν διαπίστωσαν πως ο όγκος δεν υπήρχε πια και οι δείκτες ήταν φυσιολογικοί.
Κάποια κυρία από την Καστοριά που νοσηλευόταν γνωρίσθηκε με τη μητέρα μας στο νοσοκομείο και της έδωσε μια εικονίτσα της Παναγίας της Οδηγήτριας. Από τη στιγμή που την πήρε εκείνη προσευχόταν και παρακαλούσε την Παναγία να βάλει το χέρι της και η επέμβαση να πάει καλά. Και η Παναγία όντως έβαλε το χέρι της.