*Η Σοφία Βέμπο συνδέθηκε με το έπος του 1940 και έγινε σύμβολο σφραγίζοντας με τη φωνή της την αντίσταση ενάντια στον κατακτητή. Η φωνή της είναι ταυτισμένη με το αλβανικό έπος του 1940. Η ίδια είχε αναλάβει να εμψυχώσει τους Έλληνες που πολεμούσαν τους Ιταλούς στα ελληνοαλβανικά σύνορα.
ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΘΕΟΦΑΝΙΔΗ, ΣΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ.
Να σας πω για να το μάθει ο ντουνιάς
το τραγούδι της λεβέντικης γενιάς
που το φέρνει ο αγέρας
με το πόνο της φλογέρας
και που κρύβει το καημό της λευτεριάς
Το τραγούδι της τρανής παλληκαριάς
που το λέει στα κορφοβούνια ο βορριάς
και τ’ αντιλαλούν οι λόγγοι
πέρα από το Μεσολόγγι
κι απ’ το Σούλι, ως το Χάνι της Γραβιάς
Ααααα, η Ελλάδα είναι απ’ το Θεό σταλμένη
ααααα, η Ελλάδα μας ποτέ της δεν πεθαίνει
Το τραγούδι που οι στροφές του οι παλιές
φτάναν μέχρι τις ψηλές αητοφωλιές
κι έτσι οι αετοί μαθαίναν
πολεμώντας πως πεθαίναν
παλληκάρια σε βουνά και ακρογιαλιές
Το τραγούδι που είν’ αθάνατη πνοή
που το `λέγαν σαν γλεντούσαν κι οι θεοί
που τη νίκη ενός αγώνα
πέρα `κεί στον Μαραθώνα
διηγιέται, να ζηλεύουν οι λαοί
Ααααα, η Ελλάδα μας η χιλιοδοξασμένη,
ααααα, η Ελλάδα μας η τόσο αδικημένη