Η 3η Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία (ΙΙΙ Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία, ΙΙΙ Ε.Ο.Τ. «Ρίμινι») πρόκειται για ιστορική μονάδα πεζικού που συγκροτήθηκε από την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση στην Αίγυπτο κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.
Με αφορμή τη σύλληψη των δύο στρατιωτικών της 3ης Μηχανοκίνητης ορεινής Ταξιαρχίας «Ρίμινι» από την τουρκική περίπολο στην οριογραμμή της ελληνοτουρκικής μεθορίου στον Έβρο, προβάλλουμε εν συντομία την ιστορία της θρυλικής ταξιαρχίας.
Η 3η Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία προήλθε από πολιτικά δεξιά πτέρυγα του Ελληνικού Στρατού από έμπιστους στους Βρετανούς και στο Βασιλιά στρατιωτικούς, μετά την καταστολή του κινήματος της Μέσης Ανατολής της 6ης Απριλίου 1944 στην Αίγυπτο. Συστάθηκε στις 31 Μαΐου 1944 στο στρατόπεδο "Ινσαρίγιε" του Λιβάνου ενώ στις 19 Ιουνίου μεταφέρθηκε στην Τρίπολη του Λιβάνου και στο 'Κέντρο Εκπαίδευσης Ορεινού Αγώνα" του ΣΣΜΑ.
Στις 28 Ιουλίου η σύνθεσή της έχει συμπληρωθεί και ολοκληρωθεί, αποτελούμενη από 3.337 άνδρες, εκ των οποίων 205 αξιωματικοί και 89 ανθυπασπιστές. Διοικήθηκε από τον συνταγματάρχη Θρασύβουλο Τσακαλώτο και πολέμησε στην Μάχη του Ρίμινι στην Ιταλία (υπό τη Διοίκηση του 1ου Καναδικού Σώματος), όπου κέρδισε τον τιμητικό τίτλο «Ταξιαρχία Ρίμινι» και κατά την πρώτη φάση του Ελληνικού εμφυλίου εναντίων του ΕΑΜ στα Δεκεμβριανά στην Αθήνα.
Στη διατήρηση ή διάλυση της, όπως και του ΕΛΑΣ, θα επικεντρωθεί η κρίση που θα οδηγήσει στη Δεκεμβριανή σύγκρουση. Κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών η ταξιαρχία δέχθηκε επίθεση στο Γουδή από άνδρες του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ που αποχώρησαν με σημαντικές απώλειες αφού η ταξιαρχία είχε την κάλυψη της Βρετανικής αεροπορίας (RAF) καθώς και κάλυψη πυροβολικού από την περιοχή της Ακρόπολης. Ο ίδιος ο Τσακαλώτος στις 8/12/1944 ζήτησε την ισοπέδωση της Καισαριανής από την RAF με αιτιολογία ότι πολεμούν Γερμανοί, Βούλγαροι και τίποτε άλλο.