Οι τουρκόφρονες αυτοδιοικητικοί, με την ανοχή της ελληνικής πολιτείας, έχουν λόγο ακόμη και σε θέματα που δεν άπτονται της αρμοδιότητάς τους.
Άραγε, μόνον η ανάγκη άγρευσης ψήφων υποχρεώνει τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας να ανέχεται ανθελληνικές συμπεριφορές τουρκοφρόνων της Θράκης, αποδεχόμενος και την ικανοποίηση όλων σχεδόν των αιτημάτων τους; Θα αρχίσουμε να φοβόμαστε ότι υπάρχουν στο παρασκήνιο ανομολόγητες παραχωρήσεις.
Βήμα-βήμα το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής προσεγγίζει τον στόχο του. Δεν είναι μόνον που οι πιθανότητες πολιτικής σταδιοδρομίας των χριστιανών πολιτικών μειώνονται, εάν δεν συμβιβασθούν με τις απαιτήσεις της τουρκικής πολιτικής, αλλά και πλην των Ελλήνων συμβιβασμένων πολιτικών, το παιχνίδι παίζεται κυρίως με τουρκόφρονες πολιτικούς της κεντρικής αλλά κυρίως της τοπικής εξουσίας, οι οποίοι αυθαιρετούν μονίμως, αλλά ουδείς τους ενοχλεί.
Η κεντρική εξουσία έχει παραδοθεί πλήρως. Θα έλεγε κάποιος, ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί ή δεν θέλει να ελέγξει τα Εξάρχεια και θα ασχοληθεί με τα δύσκολα;
Οι τουρκόφρονες αυτοδιοικητικοί, με την ανοχή της ελληνικής πολιτείας, έχουν λόγο ακόμη και σε θέματα που δεν άπτονται της αρμοδιότητάς τους. Και μάλιστα εκφράζουν απόψεις με θρασύτητα, και πέρα από τα όρια της νομιμότητας, γνωρίζοντας ότι έχουν ασυλία. Στην προσπάθεια του τουρκικού Προξενείου να τουρκοποιήσει αθίγγανους και πομάκους, εντάσσεται και η άρνηση των τουρκοφρόνων αυτοδιοικητικών να λειτουργήσουν νηπιαγωγεία στην περιοχή τους, αν δεν είναι δίγλωσσα.
Το πρόσχημα είναι ότι στα νηπιαγωγεία η γλώσσα θα είναι φυσικά η ελληνική. Χωρίς κάποιο νομικό έρεισμα, υπάρχει η απαίτηση τα νηπιαγωγεία να είναι δίγλωσσα. Είναι αλήθεια ότι οι κυρίες Δραγώνα και Φραγκιαδάκη του υπουργείου Παιδείας, άνοιξαν το δρόμο σε τέτοιο αίτημα. Μάλιστα, ακόμη και σε περιοχές όπου οι Πομάκοι απαιτούν όπως τα παιδιά μη διδάσκονται την τουρκική γλώσσα, αφού δεν είναι Τούρκοι, οι αυτοδιοικητικοί επιμένουν. Ένας δήμαρχος μάλιστα, έκοψε και το νερό με διάφορες προφάσεις, στο ελληνικό νηπιαγωγείο.
Εν τέλει, ο Γαβρόγλου ικανοποίησε και αυτό το αίτημα. Και η διείσδυση των Τούρκων στην κρατική μηχανή της χώρας εδραιώνεται όλο και περισσότερο. Θέλω να υπενθυμίσω, ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, όχι απλώς αυθάδειας, αλλά ιταμής στάσης έναντι της πολιτείας τουρκόφρονα δημάρχου των Αρριανών Ροδόπης: «Δεν θα ανεχτούμε ελληνόφωνα νηπιαγωγεία στη Θράκη», είπε. Ο δήμαρχος αναφερόμενος στα κρατικά νηπιαγωγεία που χτίστηκαν στα χωριά Αρίσβη, Πάσσο, Βάκος και Λαμπρό αναφέρει πως εξ αυτών λειτουργεί μόνο στην Αρίσβη -με υπογραφές από τους κηδεμόνες- ενώ στα άλλα τρία χωριά δεν γίνεται εκπαίδευση.
Όπως τόνισε, «σε αυτά τα σχολεία, καθώς δεν εφαρμόζεται σύστημα δίγλωσσης εκπαίδευσης, δεν θέλουμε να εφαρμοστεί το εκπαιδευτικό σύστημα σε μια γλώσσα. Το επαναλαμβάνω, εάν σε αυτά τα σχολεία η εκπαίδευση δεν είναι δίγλωσση, τότε αυτά τα σχολεία σίγουρα δεν πρόκειται να ανοίξουν. Το εκπαιδευτικό θέμα συνεχίζει να αποτελεί ένα μεγάλο θέμα. Σε περίπτωση που τα νηπιαγωγεία είναι δίγλωσσα δεν θα υπάρξει θέμα, αλλά σε αντίθετη περίπτωση, δεν θα το δεχτούμε ποτέ.
» Η Τουρκία στο θέμα των μειονοτήτων συνεχίζει να κάνει πολλά ανοίγματα. Ελπίζουμε παρόμοια ανοίγματα να κάνει και η Ελλάδα. Όταν υπουργοί επισκέπτονται τον δήμο μας, πάντα τους το λέμε».
Δεν άνοιξαν τότε, τα ανοίγει τώρα ο Γαβρόγλου, πιλοτικά λέγει, για να κατευνάσει τα πνεύματα, αλλά όλοι αντιλαμβάνονται ότι κατά την συνήθεια της Αριστεράς, παραπλανεί αναίσχυντα τον ελληνικό λαό.
Αυτή η θρασύτητα των τουρκοφρόνων της Θράκης, που δεν λογαριάζουν νόμους, και δρουν εις βάρος του κράτους, προφανώς οφείλεται στην υπεροχή που αισθάνονται έναντι των οργάνων της Πολιτείας, τα οποία συνειδητώς εξυπηρετούν το τουρκικό Προξενείο, που προστατεύεται από την ελληνική κυβέρνηση. Όλα αυτά γίνονται άραγε μόνον για τις ψήφους;
Πηγή: voria.gr