Το συλλαλητήριο της Κυριακής είναι ορφανό από πολιτικές ομπρέλες αλλά με πολλούς διεκδικητές. Αυτό είναι μια σκέψη, που την κάνει κανείς, όταν δει. το πόσοι ήταν αυτοί που μπήκαν βγήκαν ως ονόματα από την οργάνωση του συλλαλητηρίου, διότι όλοι ήθελαν να λάβουν το στεφάνι της επιτυχίας αλλά την ίδια ώρα κρύβονταν και πίσω από το δάκτυλό τους, αφού φοβήθηκαν προς στιγμήν να μην χαρακτηρισθούν εθνικιστές, ακροδεξιοί, γραφικοί κλπ.
Οι πιο τολμηροί παρέμειναν και στο τότε και θα είναι και στο επόμενο της Κυριακής για να λάβουν τους χαρακτηρισμούς που τους προσάπτουν.
Η εκκλησία πρώτη και καλύτερη (η διοίκηση της εκκλησίας εννοούμε), έδειξε γι άλλη μια φορά το αληθινό της πρόσωπο και δια στόματος αρχιεπισκόπου αρνήθηκε τότε τη συμμετοχή. Χλευάστηκε όμως, κρίθηκε, και σχολιάστηκε αρνητικά με αποτέλεσμα κάποιοι Μητροπολίτες να μιλήσουν στο αυτί του αρχιεπισκόπου και να του τονίσουν ,πόσο κακό κάνει στο προφίλ της εκκλησίας, η δήλωσή του :«Διαφωνούμε αλλά δεν θα συμμετέχουμε.»
Οι περισσότεροι Μητροπολίτες που τάχθηκαν με τον αρχιεπίσκοπο έχασαν τον ύπνο τους διότι οι πιστοί στις Μητροπόλεις τους, τους ήλεγξαν αρκετά για να κωφεύσουν.
Κάποιοι άλλοι λίγο πιο τολμηροί αλλά και πάλι με αργά και σταθερά βήματα, αντέδρασαν στα πλαίσια, να μην μας κατηγορήσει ο κόσμος αλλά να μην τα χαλάσουμε και με τον αρχιεπίσκοπο.
Έκαναν αρκετές στροφές γύρω από τον εαυτό τους με πρώτο και καλύτερο τον αρχιεπίσκοπο και τώρα λίγο πολύ συμμετέχουν και στηρίζουν την λαϊκή παρέμβαση.
Τα κόμματα έχοντας μια στάση πιο διπλωματική, προσπαθούν να κερδίσουν από την χασούρα του αντιπάλου τους χωρίς όμως να βάλουν και το χέρι τους στη φωτιά. Αν κάποιοι πάλι παρουσιαστούν στο συλλαλητήριο της Κυριακής θα έχουν σίγουρα καλά μελετημένο το σχέδιο πλεύσης και το πόσο θα βοηθήσει αυτό την ενίσχυση της παράταξής τους.
Ζαλίστηκαν ήδη αρκετά με την εικόνα της Θεσσαλονίκης και πολλοί χτύπησαν το χέρι στο τραπέζι που έχασαν αυτή την ευκαιρία, μα τώρα στην Αθήνα που όλα θα είναι ίσως πιο δυναμικά, να προσπαθήσουν να συμμετέχουν για να πάρουν και αυτοί κομμάτι της πίτας.
Ο λαός πάλι είναι ο μόνος που δεν εποφθαλμιά να κερδίσει κάτι προσωπικό. Για την χώρα του θα είναι εκεί και για τα κεκτημένα του που σιγά σιγά τα βλέπουν να αποκόπτονται από το εθνικό του ανάστημα.
Και καθώς ο κόσμος θα μαζεύεται στο συλλαλητήριο της Κυριακής, θα μετράμε τις αντοχές της κυβέρνησης, διότι θα είναι η δεύτερη φορά που θα βγει τόσος κόσμος στον δρόμο χωρίς να τον έχει βγάλει αυτή όπως έκανε όταν ήταν αντιπολίτευση. Όσο για τα επεισόδια που διαφημίζουν κάποιοι ότι θα γίνουν, είναι μάλλον μια τακτική εκφοβισμού που μπορεί και να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο την Κυριακή