Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος δέχθηκε, το Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2024, με αφορμή την είσοδο στο νέο έτος, τους Μουσικολογιωτάτους Ιεροψάλτες της Πόλεως, οι οποίοι παρεκάθησαν στο καθιερωμένο γεύμα προς τιμήν τους στην Πατριαρχική τράπεζα.
Ακολούθως, ο Παναγιώτατος, στην ομιλία που πραγματοποίησε στην Αίθουσα του Θρόνου, σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι γνωρίζει ότι το διακόνημα του ιεροψάλτου είναι και δύσκολο και μοναχικό σήμερα.
“Πολλάκις, ευρισκόμενοι μόνοι, εργαζόμενοι μέχρι βαθείας νυκτός εν τω Πατριαρχικώ ημών Γραφείω και διακονούντες τας ιεράς υποθέσεις της τροφού πάντων ημών Μητρός Εκκλησίας, εφέραμεν εις τον νούν της Υμών Μετριότητος την εικόνα του ταπεινού ιεροψάλτου εν ταίς εκκλησίαις της Πόλεως, ψάλλοντος ακαταπονήτως και φιλοτίμως εις τα ιερά σεβάσματα του Γένους, άνευ βοηθού τινός, άνευ συμπαραστάτου, με μόνον τον Κύριον, ενδυναμούντα αυτόν, ως και ημάς, εις την επιτέλεσιν του ιερού καθήκοντος προς τα ιερά και τα όσια του Γένους, όσα μας κληροδότησαν οι τίμιοι πατέρες μας. Το δίδαγμα είναι ότι δεν εγκαταλείπομε τον αγώνα. Δεν υποστέλλομε την σημαίαν. Είμεθα «ολίγοι και αμέρτητοι» και αποφασισμένοι, όχι μόνον «από του χρέους μη κινούντες», αλλά διότι αυτή είναι η ζωή μας, αυτή είναι η ευλογημένη ιδιοπροσωπία μας. Τίποτε έτερον δεν θα μας καθίστα ευτυχείς, παρά η υπερήφανος και εν αισιοδοξία Θεού διακονία όσων θεωρούμε και πιστεύομεν ιερά και όσια. Όσων αξίζουν να θυσιάσωμε την «ηρεμίαν» και την «ησυχίαν» μας, διότι είναι τα αληθώς σημαντικά.
Η δυσκολία εις την επιτέλεσιν του εκάστοτε καθήκοντος δεν επιτρέπεται ποτέ να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία υπ’ ουδενός διά την καταβολήν ήσσονος προσπαθείας. Οι ιεροψάλται, και μόνοι των εάν ψάλλουν, έχουν ιεράν υποχρέωσιν να τηρούν αυστηρώς την τάξιν και τα παλαιόθεν παραδεδομένα. Άξιος ιεροψάλτης δεν είναι ο υμνών τον Θεόν έμπροσθεν πολυπληθούς θαυμάζοντος «ακροατηρίου». Άξιος λειτουργός του ιερού αναλογίου είναι ο μετά δέους και ιεροπρεπείας εκτελών την ιεράν υμνωδίαν και εν κενή ακόμη εκκλησία, ωσάν να έψαλλεν εις γέμουσαν.
Εξ άλλου, ιδίως υμείς, οι λειτουργοί του αναλογίου, γνωρίζετε κάλλιον παντός άλλου ότι η πάτριος μουσική δεν είναι μόνον πολιτιστικόν αγαθόν. Είναι εργαλείον θεώσεως. Μας αίρει εκ των επιγείων εις τα επουράνια. Είναι επίσης, η μουσική μας, συστατικόν, εκ των ων ουκ άνευ, του Πατριαρχικού θεσμού. Συμβάλλει διαχρονικώς εις την λάμψιν και οικουμενικήν αναγνώρισιν της Μητρός Εκκλησίας. Άλλωστε, εδώ, εις την Βασιλεύουσαν, θα ευρίσκεται πάντοτε το κέντρον της μουσικής του Γένους μας.”